ویژگی های مومن

اسلام، شکل ظاهری دارد و هر
کس شهادتین را بر زبان جاری کند، در زمره مسلمانان است اما ایمان یک امر
واقعی و باطنی است و جایگاه آن قلب آدمی است، نه زبان و ظاهر او. بنابراین
ایمان بالاتر و برتر از مسلمانی است. در آیات قرآن آمده است: “اعراب گفتند
که ما ایمان آورده‏ایم، ای پیامبر! به آن‏ها بگو که اسلام آورده (تسلیم
شده‏اید) و هنور ایمان در دلهای شما وارد نشده است".(1)

اسلام ممکن است انگیزه‏های مختلفی داشته باشد، حتی انگیزه‏های مادی و منافع
شخصی، ولی ایمان حتماً از انگیزه‏های معنوی سرچشمه می‏گیرد. امام باقر(ع)
می‏فرماید: “ایمان اقرار است و عمل، و اسلام اقرار بدون عمل است".(2)

امام صادق(ع) می‏فرماید: “ایمان شریک اسلام می‏شود، ولی اسلام شریک ایمان نیست".(3)

در روایتی دیگر امام باقر(ع) فرمود: “ایمان آن است که در دل مستقر شود و
بنده را به سوی خدا کشاند و اطاعت خدا و گردن نهادن به فرمانش مصدّق آن
باشد، ولی اسلام گفتار و کردار ظاهری است".(4)

مؤمن واقعی کسی است که به همه دستورهای اسلام عمل نماید، واجبات را انجام
دهد و محرّمات را ترک نماید یعنی ایمان واقعی همراه عمل است و عملش باید
مطابق با ایمانش باشد.

در بعضی آیات آمده است: “مومنان کسانی اند که چون یاد خدا شود، دلهاشان
ترسان می‏شود و چون آیات الهی برایشان خوانده شود، ایمانشان افزون می‏شود و
بر پروردگار خود توکّل می‏کنند. آنان که نماز را بر پا می‏دارند و از آنچه
روزیشان داده‏ایم، انفاق می‏کنند. آنان مؤمنان واقعی هستند".(5)

خداوند در این آیات وصف مؤمنان واقعی را بیان کرده، در آیات دیگر مانند
آیات اوّل سوره مؤمنون نیز اوصاف مؤمنان واقعی را بیان فرموده است.

مومن واقعی کیست؟

1- هنگام تسلط و توانایی ،گذشت می کند

2- رفتارش ملایم است

3- شیوه زندگی و راه رفتنش آمیخته با فروتنی است

4- حاضر است خود را به زحمت بیندازد تا دیگران در آسایش باشند

5- در دوستی،خالص است

6- در پیمان ،استوار است

7- در داوریها ستم نمی ورزد و جانبداری نمی کند

8- در بزنامه زندگی اقتصادی خود اندیشه و تدبیری نیکو دارد

9- در نبودن اشخاص ،حقوق آنان را رعایت می کند

10- عذر پذیر استبسیار بخشنده است بی آنکه اسرافگر باشد یا زیاده روی کند

12- نسبت به درماندگان بسیار مهربان و دلسوز است

13- در هر مشکلی میتوان به یاری او دل بست

14- اگر از کسی خوبی دید ،از آن یاد می کند

15- کسی را که با او مشورت می کند به راهی که خیر و صلاح میداند ،آشنا میسازد

16- پرده کسی را نمی درد

17- در اسرار مردم امین و امانتدار است

18- از زورگویی ،دروغ و نادانی می پرهیزد

19- دانش و شکیبایی را باهم بکار میبرد

20- با دیگران با خلق و خوی خوش رفتار میکند

21- نسبت به زیردستان خود سخت گیری و بدرفتاری نمی کند

22- او را از کسالت و بی حالی دور می بینی

23- از روش نیکوکارانی که پیش از اووجود داشته اند،پیروی می کند

24- هیچ کار نیک را برای ریا و خودنمایی انجام نمی دهد

25- هیچ اقدام خیری را از سر شرم وا نمی نهد

26- نه متکبر و خودخواه است و نه حیله گر و مکار

27- جز به راست ،سخن نمی گوید

28- شکم پرستی ،او را به رسوایی نمی کشاند

29- بخل نمی ورزد

30- در کارهایش شتاب و عجله نمی کند

31- پرخاشگر نیست

32- با سخنان ناسزا کسی را نمی رنجاند

33- نه عیبجوی مردم است و نه پشت سر آنان بدگویی می کند

34- سست و سهل انگار نیست

35- در اموری که به او مربوط نیست،دخالت نمی کند

36- در سختی،سستی به او دست نمی دهد

37- در آسایش،خود را فراموش نمی کند و مغرور نمی شود

38- از یک سوراخ،دو بار گزیده نمی شود

39- در هنگام بی نیازی،میانه روی را از دست نمی دهد

40- در تنگدستی،عزت نفس خود را پاس می دارد

41- اگر می پرسد،مقصودش یاد گرفتن است (نه آزار دادن)

42- بی جهت کسی را سرزنش نمی کند

43- ستمدیده را یاری می کند

44- یاری کننده دین است

45- سکوت اختیار می کند تا از لغزشها سالم بماند

46- در روابط خود با مردم،انصاف را رعایت می کند

47- نسبت به یتیمان،همچون پدر است

48- زندگی را سخت نمی گیرد

49- اگر از کسی دوری می کند از سر کبر و خود پسندی نیست
50- بنابراین شایسته آن است که پیشوای نیکوکاران بعد از خویش قرار گیرد

موضوعات: احادیث درمورد تکبر  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...