صلوات خاصه امام حسین (ع) |
... |
صلوات بر امام حسین(ع)
چهاردهم: از جمله اعمال در حرم امام حسين عليه السّلام صلوات فرستادن بر آن حضرت است.
روايت شده: پشت سر نزد كتف شريف آن حضرت میايستى و بر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و امام حسين عليه السّلام صلوات میفرستى.
سيّد ابن طاووس در كتاب «مصباح الزائر» در ضمن يكى از زيارات اين صلوات را بر آن حضرت نقل كرده است:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ صَلاةً نَامِيَةً زَاكِيَةً مُبَارَكَةً يَصْعَدُ أَوَّلُهَا وَ لا يَنْفَدُ آخِرُهَا أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلادِ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْإِمَامِ الشَّهِيدِ الْمَقْتُولِ الْمَظْلُومِ الْمَخْذُولِ وَ السَّيِّدِ الْقَائِدِ وَ الْعَابِدِ الزَّاهِدِ الْوَصِيِّ الْخَلِيفَةِ الْإِمَامِ الصِّدِّيقِ الطُّهْرِ الطَّاهِرِ الطَّيِّبِ الْمُبَارَكِ وَ الرَّضِيِّ الْمَرْضِيِّ وَ التَّقِيِّ الْهَادِي الْمَهْدِيِّ الزَّاهِدِ الذَّائِدِ الْمُجَاهِدِ الْعَالِمِ إِمَامِ الْهُدَى سِبْطِ الرَّسُولِ وَ قُرَّةِ عَيْنِ الْبَتُولِ صلى الله عليه و آله و سلم اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى سَيِّدِي وَ مَوْلايَ كَمَا عَمِلَ بِطَاعَتِكَ وَ نَهَى عَنْ مَعْصِيَتِكَ وَ بَالَغَ فِي رِضْوَانِكَ وَ أَقْبَلَ عَلَى إِيمَانِكَ غَيْرَ قَابِلٍ فِيكَ عُذْرا سِرّا وَ عَلانِيَةً يَدْعُو الْعِبَادَ إِلَيْكَ وَ يَدُلُّهُمْ عَلَيْكَ وَ قَامَ بَيْنَ يَدَيْكَ،
خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و درود فرست بر حسين ستم كشيده و شهيد و كشته اشكها و دچار گرفتياريها، درودى فزاينده، پاكيزه، با بركت، درحالیكه آغازش بالا رود و انجامش سپرى نشود، برتری درودى كه بر يكى از فرزندان پيامبران و رسولان فرستادى، اى پروردگار جهانيان.
خدايا درود فرست بر امام، شهيد، كشته، ستم كشيده، بیيار، آقا، پيشوا، عابد، زاهد، جانشين، خليفه، امام راستیپيشه، پاك، پاكيزه، طيّب، با بركت، خدا از او خشنود، پسنديده حق، پرهيزگار، هدايتگر، راهيافته، زاهد، مدافع دين، جهادگر، عالم، پيشواى هدايت، فرزندزاده رسول، نور چشم بتول، درود و سلام خدا بر او و خاندانش.
خدايا بر آقا و مولاى من درود فرست چنانچه به اطاعتت عمل كرد، و از معصيتت نهى فرمود، و در راه خشنودیات كوشيد، و بر ايمانت روی آورد، بیآنكه درباره تو پذيرنده بهانهاى باشد، چه در پنهان و چه در آشكار، بندگان را به جانب تو میخواند، و به سوى تو دلالت مینمايد و پيش روى تو قيام كرد،
يَهْدِمُ الْجَوْرَ بِالصَّوَابِ وَ يُحْيِي السُّنَّةَ بِالْكِتَابِ فَعَاشَ فِي رِضْوَانِكَ مَكْدُودا وَ مَضَى عَلَى طَاعَتِكَ وَ فِي أَوْلِيَائِكَ مَكْدُوحا وَ قَضَى إِلَيْكَ مَفْقُودا لَمْ يَعْصِكَ فِي لَيْلٍ وَ لا نَهَارٍ بَلْ جَاهَدَ فِيكَ الْمُنَافِقِينَ وَ الْكُفَّارَ اللَّهُمَّ فَاجْزِهِ خَيْرَ جَزَاءِ الصَّادِقِينَ الْأَبْرَارِ وَ ضَاعِفْ عَلَيْهِمُ الْعَذَابَ وَ لِقَاتِلِيهِ الْعِقَابَ فَقَدْ قَاتَلَ كَرِيما وَ قُتِلَ مَظْلُوما وَ مَضَى مَرْحُوما يَقُولُ أَنَا ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ وَ ابْنُ مَنْ زَكَّى وَ عَبَدَ فَقَتَلُوهُ بِالْعَمْدِ الْمُعْتَمَدِ قَتَلُوهُ عَلَى الْإِيمَانِ وَ أَطَاعُوا فِي قَتْلِهِ الشَّيْطَانَ وَ لَمْ يُرَاقِبُوا فِيهِ الرَّحْمَنَ.
ستم را ويران میكند با درستى، و روش پيامبر را زنده میكند با قرآن، پس با مشقّت و سختى در خشنودیات زندگى كرد، و بر طاعتت و در زمره اوليايت، در حال رنج و ناراحتى از دنيا گذشت، و چون عزيزى گمگشته به تو جان داد تو را معصيت نكرد نه در شبى و نه در روزى، بلكه در راه تو با منافقان و كافران جنگيد.
خدايا جزايش ده، بهترين جزاى صادقان نيكوكار، و عذاب را بر منافقان و كافران و كشندهگان او دوچندان كن.
به راستى جوانمردانه پيكار كرد، و مظلومانه كشته شد، و غرق در رحمت خدا درگذشت، درحالیكه میگفت: منم فرزند رسول خدا محمّد، و فرزند كسیكه پاك پروريد و بندگى كرد، پس او را دانسته و از به عمد كشتند، آرى بر حال ايمان او را كشتند، و در كشتنش از شيطان اطاعت كردند و درباره او خداى رحمن را ملاحظه ننمودند.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى سَيِّدِي وَ مَوْلايَ صَلاةً تَرْفَعُ بِهَا ذِكْرَهُ وَ تُظْهِرُ بِهَا أَمْرَهُ وَ تُعَجِّلُ بِهَا نَصْرَهُ وَ اخْصُصْهُ بِأَفْضَلِ قِسَمِ الْفَضَائِلِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ زِدْهُ شَرَفا فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ وَ بَلِّغْهُ أَعْلَى شَرَفِ الْمُكَرَّمِينَ وَ ارْفَعْهُ مِنْ شَرَفِ رَحْمَتِكَ فِي شَرَفِ الْمُقَرَّبِينَ فِي الرَّفِيعِ الْأَعْلَى وَ بَلِّغْهُ الْوَسِيلَةَ وَ الْمَنْزِلَةَ الْجَلِيلَةَ وَ الْفَضْلَ وَ الْفَضِيلَةَ وَ الْكَرَامَةَ الْجَزِيلَةَ اللَّهُمَّ فَاجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ مَا جَازَيْتَ إِمَاما عَنْ رَعِيَّتِهِ وَ صَلِّ عَلَى سَيِّدِي وَ مَوْلايَ كُلَّمَا ذُكِرَ وَ كُلَّمَا لَمْ يُذْكَرْ يَا سَيِّدِي وَ مَوْلايَ أَدْخِلْنِي فِي حِزْبِكَ وَ زُمْرَتِكَ وَ اسْتَوْهِبْنِي مِنْ رَبِّكَ وَ رَبِّي فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ جَاها وَ قَدْرا وَ مَنْزِلَةً رَفِيعَةً ،
خدايا پس بر آقا و مولايم درود فرست، درودى كه يادش را با آن بلند گردانی و امرش را با آن آشكار نمايى، و پيروزیاش را با آن شتاب ورزى، و او را در روز قيامت به برترين اقسام فضايل خاصش گردان و در بلندترين درجات شرفش را بيفزا، و او را به عالیترين مقام ارجمندان برسان، و بالا بر او را از شرف رحمتت در شرف مقرّبان در مقام رفيع برتر، و او را به وسيله، و منزلت بزرگ و برتری و فضيلت، و كرامت برجسته برسان.
خدايا او را از جانب ما جزا ده، به برترين پاداشى كه به پيشوايى از طرف رعيتش دادهاى و بر آقا و مولاى من درود فرست، هرگاه كه ياد شود، و هر زمان كه ياد نشود، اى آقاى و مولاى من، مرا در حزب و گروهت وارد كن، و بخششم را از پروردگارت و پروردگام بخواه، زيرا تو را در پيشگاه خدا آبرو و قدر و منزلت بلند است،
إِنْ سَأَلْتَ أُعْطِيتَ وَ إِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ اللَّهَ اللَّهَ فِي عَبْدِكَ وَ مَوْلاكَ لا تُخَلِّنِي عِنْدَ الشَّدَائِدِ وَ الْأَهْوَالِ لِسُوءِ عَمَلِي وَ قَبِيحِ فِعْلِي وَ عَظِيمِ جُرْمِي فَإِنَّكَ أَمَلِي وَ رَجَائِي وَ ثِقَتِي وَ مُعْتَمَدِي وَ وَسِيلَتِي إِلَى اللَّهِ رَبِّي وَ رَبِّكَ لَمْ يَتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللَّهِ بِوَسِيلَةٍ هِيَ أَعْظَمُ حَقّا وَ لا أَوْجَبُ حُرْمَةً وَ لا أَجَلُّ قَدْرا عِنْدَهُ مِنْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ لا خَلَّفَنِيَ اللَّهُ عَنْكُمْ بِذُنُوبِي وَ جَمَعَنِي وَ إِيَّاكُمْ فِي جَنَّةِ عَدْنٍ الَّتِي أَعَدَّهَا لَكُمْ وَ لِأَوْلِيَائِكُمْ إِنَّهُ خَيْرُ الْغَافِرِينَ وَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ اللَّهُمَّ أَبْلِغْ سَيِّدِي وَ مَوْلايَ تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلاما وَ ارْدُدْ عَلَيْنَا مِنْهُ السَّلامَ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ وَ صَلِّ عَلَيْهِ كُلَّمَا ذُكِرَ السَّلامُ وَ كُلَّمَا لَمْ يُذْكَرْ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ.
اگر بخواهى عطا شوى، و اگر شفاعت كنى شفاعتت پذيرفته شود، خدا را خدا را درباره بنده و دوستدارت، هنگام سختيها و هراسها رهايم مكن آن هم به خاطر بدى كارم و زشتى كردارم، و بزرگى جرمم كه تو آرزو و اميد و تكيهگاه و محل اعتماد منى، و وسيله من به درگاه خدا پروردگارم و پروردگار تو تويى، توسّلكنندگان به درگاه خدا متوسّل نشدند نزد او، به وسيلهاى از نظر حق بزرگتر، و از جهت حرمت لازمتر، و از حيث مقام برجستهتر از شما اهل بيت، خدا به خاطر گناهانم مرا از شما محروم نكند، و ميان من و شما را در بهشت عدن كه براى شما و دوستانتان آماده نموده جمع كند، او بهترين آمرزندگان، و مهربانترين مهربانان است.
خدايا به آقا و مولايم تحيّت و سلام بسيار برسان، و از جانب او سلام بسيار به ما بازگردان، كه تو بخشنده و كريمى، و بر او درود فرست، هر زمان كه سلام ياد شود، و هر زمان كه ياد نشود، اى پروردگار جهانيان.
مؤلّف گويد: ما آن زيارات را در اعمال روز عاشورا نقل كردهايم و در اواخر اين باب صلواتى بر حجج طاهره عليهم السّلام نقل خواهيم كرد كه صلوات مختصرى بر امام حسين عليه السّلام نيز در آن مندرج است خواندن آن را نيز ترك نكن.
با سلام و عرض ارادت بر همسنگر ولایی
چشم هایت حکایتی دارند
که زُهیر و حبیب می دانند
شاعران حس ناب شعرت را
اثر عطر سیب می دانند
حضرت عشق ای مسیح وهب
من مسلمان معجزات توام
به صلیبم بکش بسوزانم
خضر میخانه فرات توام
از نگاهت بهشتیان سیراب
احتیاجی به سلسبیل که نیست
از لبانت شراب می ریزد
مستی عون بی دلیل که نیست
خون عابس به گردن زلفت
ذکر حب الحسین گویا بود
دل فریبی زلف افشانت
هنر شانه های زهرا بود
التماس دعا - یا علی علیه السلام
فرم در حال بارگذاری ...
|
[دوشنبه 1394-11-19] [ 10:44:00 ب.ظ ]
|