حافظ و شب زنده داری
می صبوح و شكر خواب صبحدم تا چند
به عذر نیم شبی كوش و گریه سحری
مرا در این ظلمات آن كه رهنمایی كرد
دعای نیم شبی بود و گریه سحری
مرو به خواب كه حافظ به بارگاه قبول
ز ورد نیم شب و آه صبحگاه رسید
مرغ شبخوان را بشارت باد كاندر راه عشق
دوست را با ناله شبهای بیداران خوش است
سرمكش حافظ ز آه نیم شب
تا چو صبحت آینه رخشان كند
دعای صبح و آه شب كلید گنج مقصود است
بدین راه و روش می رو كه با دلدار پیوندی
پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب
بو كه سیری نكند آن مه ناكاسته ام [1].

موضوعات: احادیث درمورد تکبر  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...