حدیث هایی در مورد تفکر کردن
1- آنان که خدا را ایستاده و نشسته و خوابیده یاد می کنند و در آفرینش آسمان ها و زمین می اندیشند که پروردگار! این ( جهان) را بیهوده نیافریده ای، پاکی برای توست، پس ما را از عذاب آتش نگاه دار.
منبع:سوره ی آل عمران-191
2- حضرت امام حسن عسگری (علیه السّلام) فرموده اند: معیار بندگی و عبادت، بسیاری روزه و نماز یعنی صوم و صلاة نیست بلکه عبادت، بسیاری تفکر در آفریده ی خداوند و تعقل در آیات حکیمانه ی پروردگار جهان است.
منبع: بحار17،ص216
3- حضرت امام علی (علیه السّلام) به فرزندش حضرت مجتبی(علیه السّلام) فرموده اند: هیچ عبادتی همانند تفکر و مطالعه در مصنوعات الهی نیست.
منبع: سفینه،(( فکر))،ص382
4- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: بالاتر از هر عبادتی به کار انداختن نیروی تفکر و تعقل است.
منبع: فهرست غرر،ص314
5- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: فکر و تدبر، آینه ی پاکی است که حقیقت را به آدمی نشان می دهد، عبرت گرفتن از دیگران، ترساننده ای(هشدار دهنده) است که به انسان پند و اندرز می گوید و برای ادب و تربیت همین بس که بپرهیزی از آنچه که میل نداری دیگران مرتکب شوند.
منبع: نهج البلاغه،ص1246
6- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: امساک قلب، از تفکر در گناه بهتر است از اینکه مرد از غذا امساک نماید.
منبع: غررالحکم،ص458
7- حضرت امام صادق (علیه السّلام) از حضرت مسیح روایت کرده اند که مسیح می فرمودند: موسی بن عمران به شما امر کرد که زنا نکنید و من به شما امر می کنم که فکر زنا را در خاطر نیاورید چه رسد به عمل زنا زیرا آنکه فکر زنا کند مانند کسی است که در عمارت زیبا و مزینی آتش روشن کند دودهای تیره ی آتش زیبایی های عمارت را خراب می کند اگر چه عمارت آتش نیگرد یعنی فکر گناه خواه ناخواه در قلب مردم تیرگی ایجاد می کند و به صفا و پاکی دل آنها ضربه می زند ولو عملا مرتکب آن گناه نشوند.
منبع: وسائل5ص37
8- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: کسی که در اندیشه ی گناه باشد و پیرامون آن بسیار فکر کند سرانجام همان افکار بد و اندیشه های پلید، او را به ارتکاب گناه می خواند و آلوده اش می سازد.
منبع: غررالحکم،ص664
9- حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: اگر کسی یک حدیث از معارف اسلامی را به خوبی بفهمد و عمق علمی آن را به درستی درک کند، بهتر از آن است که هزار حدیث را در حافظه ی خود بسپارد و آنها را نقل نماید، و پیروان مکتب اهل بیت به مقام فقاهت نائل نمی شوند مگر آنکه نظرات ائمه علیهم السّلام را درک کنند و به جهات مختلفه احادیث متوجه باشند.
منبع: بحار1،ص118
10- حضرت امام علی (علیه السّلام) درباره ی خاندان گرامی نبیّ اکرم که شاگردان واقعی و شایسته ی مکتب اسلام بودند فرموده اند: اینان حقایق علمی اسلام را با نیروی فکر و تدبر فهمیدند و برای عمل کردن و به کار بستن فرا گرفتند، نه آنکه فقط به شنیدن علوم اسلامی قناعت کنند و سپس مسموعات و محفوظات خویش را برای دیگران نقل نمایند، گویندگان مطالب علمی بسیارند ولی کسانیکه حقایق علمی را به درستی درک کرده باشند و عملا به کار بندند کم و معدودند.
منبع: نهج البلاغه فیض،ص817
11- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: فضیلت درک و فهم مطالب علمی به مراتب نافع تراز فضیلت تکرار و خواندن و فراگرفتن آن است.
منبع: غررالحکم، ص517
12- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: کسی که در آموخته های خود بسیار بیندیشد دانش خود را استوار ساخته و به فهم مطالبی که نمی فهمد نائل می گردد.
منبع: فهرست غرر،ص316
13- حضرت امام علی (علیه السّلام) به فرزندش حضرت امام حسن (علیه السّلام) سفارش کرد: ارزش هیچ عبادتی به قدر تفکر در آثار صنع خداوند نیست.
منبع : سفینه (فکر) ص382
14- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: قبل از تصمیم مشورت نما و پیش از اقدام در کار فکر کن.
منبع: فهرست غرر،ص183
15- حضرت امام علی(علیه السّلام) به فرزندش حضرت مجتبی (علیه السّلام) فرموده اند: برای امور واقع نشده به آنچه واقع شده است استدلال نما و با مطالعه قضایای تحقق یافته، حوادث یافت نشده را پیش بینی کن، زیرا امور جهان، همانند یکدیگرند، از آن اشخاص نباش که موعظه سودش ندهد، مگر توأم با آزار و رنج باشد زیرا انسان عاقل باید از راه آموزش و فکر، پند پذیرد، این بهائم هستند که جز با کتک ، فرمان نمی برند.
منبع: نهج البلاغه فیض،ص926
16- خداوند به رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) امر می کند که وقایع گذشتگان و تاریخ پیشینیان را برای مردم عصر خود نقل کن به این امید که شاید نیروی تفکرشان به کار افتد و نیک و بدهای زندگی خویش را از خلال آن وقایع تاریخی تشخیص دهند.
منبع:سوره ی اعراف-176
17- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: ارزش رأی هر انسانی وابسته به مقدار تجاربی است که در خزانه ی فکر خود اندوخته است.
منبع: غررالحکم،ص424
18- حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: اگر خواستی در یک مجلس و با اولین برخورد، عقل کسی را امتحان کنی مطلبی را که ناشدنی و غیر قابل وقوع است در ضمن سخنان خود با وی به میان بگذار، اگر سریعا به نادرستی مطلب متوجه شد و آن را تکذیب کرد مرد عاقلی است و اگر آن را صحیح تلقی نمود و تایید کرد مرد احمق وکوتاه فکری است.
منبع: بحار1،ص43
