زندانى شدن محمد بن قاسم علوى در نزد معتصم
(تغییرمسیر از زندانى شدن محمد بن قاسم علوى در نزد معتصم)
روز واقعه:15 ربیع الثانی
سال 219 هجری قمری
“محمد بن قاسم بن عمر بن على بن الحسين علیه‌السلام"، كه نَسَبش با چهار واسطه به “امام علی بن ابى طالب علیه‌السلام” مى رسد و بدين منظور به محمد بن قاسم علوى شهرت پيدا كرد، در عصر “معتصم عباسى” با خراسانيان همراه شد و بر عليه حاكمان معتصم در منطقه خراسان، اقدام به قيام نمود وى در آغاز در “جوزجان"[۱] مقيم شد و مردم آن ناحيه را به “الرضا من آل محمد” دعوت كرد و گروهى بسيار، دعوتش را اجابت كردند.
در آن زمان از جانب معتصم بالّله (هشتمين خليفه عباسى) در خراسان و شرق عالم اسلام عبدالله بن طاهر حكومت مى راند و سيطره كاملى بر منطقه داشت. بدين جهت وجود اين سيد علوى را در آن ناحيه برنمى‌تافت و به حاكمان محلى و سرداران نظامى خويش دستور داد كه با وى مبارزه كرده و نهضتش را خاموش گردانند.
فشارهاى روزافزون و تندروى هاى حاكمان محلى و سرداران نظامى عبدالله بن طاهر، مردم را به جوش و خروش آورد و آنان را در “طالقان” به رهبرى “محمد بن قاسم علوى” وادار به قيام و شورش سراسرى و علنى نمود.
از آن پس ميان ياران سيد علوى و سپاهيان عبدالله بن طاهر درگيرى هاى متعددى به وقوع پيوست ولى به خاطر برترى نيروهاى عبدالله بن طاهر و ضعف انقلابيون، محمد ناچار شد از جوزجان و طالقان (كه هم‌اكنون در خاك كشور افغانستان قرار دارند) به “نسا” مهاجرت كند.
عامل نسا كه از مهاجرت محمد باخبر شده بود، طى عملياتى وى را دستگير و به نزد عبدالله بن طاهر فرستاد. عبدالله بن طاهر نيز وى را در غل و زنجير كرد و به نزد معتصم عباسى در بغداد ارسال نمود.
محمد بن قاسم در نيمه ربیع الثانی و به قولى در نيمه ربیع الاول سال 219 قمرى بر معتصم وارد شد و معتصم وى را در نزد “مسرور كبير” در جايگاهى تنگ و تاريك زندانى نمود و بر وى بسيار سخت گرفت. پس از سه روز وى را از سلول انفرادى و جايگاه تنگ و طاقت‌فرسا بيرون آورد و در اتاقى ديگر زندانى نمود.
محمد بن قاسم در زندان معتصم، شب و روز را سپرى مى كرد و از درد و ناراحتى مى ناليد و به نقل مورخان اهل سنت در شب عيد فطر كه همگى مشغول جشن و شادمانى بوده و از وى غافل بودند، از زندان گريخت و خود را از بند دژخيمان عباسى رهانيد. اما كسى ندانست كه وى چگونه گريخت، به كجا رفت، زندگى او چگونه بود و يا به دست چه كسى كشته شد.[۲]
ولى بى ترديد فرار وى از زندان نقشه خود دستگاه خلافت بود تا از اين راه وى را سر به نيست كرده و بدون اين كه حساسيتى در ميان مخالفان خود به وجود آورند، وى را از سر راه خويش بردارند. برخى معتقدند كه وى را در همان جا مسموم كرده و با زهر جفا شتقویم: كشته شدن اوتامش سردار معروف عباسى
(تغییرمسیر از كشته شدن اوتامش سردار معروف عباسى)
روز واقعه:15 ربیع الثانی
سال 249 هجری قمری
اوتامش كه از فرماندهان ترك‌نژاد دستگاه خلافت عباسى بود، در دربار آنان از اقتدار و موقعيت مهمى برخوردار بود به ويژه در نزد مستعين باللّه به قدرت و جايگاه بالايى دست يافت. در همين راستا مستعين عباسى أمر آموزش و تربيت فرزندش “عباس” را به وى سپرد و وى را همه كاره و وزير خويش نمود. اوتامش، از اين راه ثروت بى شمارى براى خويش گرآوردى كرد.
ساير فرماندهان نظامى و سپاهيان و سربازان خليفه كه شاهد بيچارگى و تهيدستى خويش بوده و از آن سو، اوتامش را يكباره در اوج قدرت و ثروت مى ديدند، ناراحت شده و سر به شورش برداشتند و تمام عقب افتادگى مواجب و تهيدستى خويش را از جانب او مى‌دانستند. بدين جهت هم‌داستان شده و وى را مورد هجوم خويش قرار دادند.
اوتامش و محافظان وى به دفاع پرداختند، وليكن توان مقابله با انبوه سربازان شورشى را در خود نديدند به ناچار به مستعين پناهنده شدند و اوتامش در قصر وى پنهان گرديد و چند روزى در آن جا بماند ولى فرماندهان و سربازان شورش گر به هر نحو ممكن، وى را از آن جا بيرون آورده و بر اثر ضربات متعدد به قتلش آوردند و پس از او كاتبش “شجاع بن قاسم” را نيز كشتند و دارايى ها و ثروت‌هايشان را به غارت بردند.
اين واقعه در چهاردهم و به قولى در پانزدهم ربیع الثانی سال 249 قمرى واقع گرديهيدش نمودند.
|
[چهارشنبه 1394-10-23] [ 01:29:00 ب.ظ ]
|
