مهدویت و عاشورا
از امام باقر(ع) روایت شده است که فرمودند:
حضرت مهدی(عج) در روز عاشورا ظهور می‌کند و این همان روزی است که حسین بن علی(ع) در آن کشته شد. گویا او را می‌بینم که در روز شنبه دهم محرم، بین رکن و مقام ایستاده است؛ جبرئیل سمت راست او و میکائیل سمت چپ او هستند و شیعیانش از اطراف زمین به سوی او می‌روند؛ زمین زیر پای آنان پیچیده می‌شود [و به سرعت در نوردیده می‌شود] تا با او بیعت نمایند. آنگاه به کمک آنان زمین را پر از عدل می‌کند چنانچه از ظلم و جور لبریز شده بود.
آموزه‌ای از این حدیث:
احادیث زیادی وجود دارد که در بر دارنده‌ی مضمون حدیث فوق می‌باشند، که زمان ظهور حضرت صاحب‌العصر(عج) را مطابق با ایام قیام حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) یعنی ایام عاشورا، که موسم خاص عزادارای شیعیان بر آن حضرت است، دانسته و قیام حضرت بقیـه الله(عج) را در ارتباط کامل با قیام حضرت ثار الله(ع) معرفی کرده است.
از تأمل در این احادیث می‌توان به خوبی به جنبه‌ی انتقامی قیام حضرت مهدی(عج) و اینکه مجازات ظالمین زمینه‌ساز گسترش عدل و داد است، پی برد و به طور کلی نوع ارتباط میان حادثه‌ی کربلا و واقعه‌ی ظهور در این روایت مورد اشاره است.
چه بسا شور و شعور پیروان اهل بیت: در ایام عزاداری محرم و عاشورا و انگیزه‌های برائتی و انتقامی عزاداران، عامل کمک‌کننده‌ای برای آغاز قیام حضرت و به ثمر رسیدن آن باشد.
«احادیث رجعت»:
در تعریف «رجعت» در اصطلاح شیعیان می‌توان گفت: رجعت یعنی بازگشت امامان معصوم: و به همراه ایشان گروهی از انبیا و اولیای الهی و مؤمنان به عالم دنیا، برای آنکه حکومت الهی در زمین برقرار شود و هدایت و رهبری انسانها به دست ائمه اطهار: انجام شود و بازگشت سرکردگان ظلم و گمراهی و یاران آنان برای آنکه از آنان انتقام گرفته شود و مجازات و عذاب دنیایی بر آنان اعمال گردد.
وجود احادیث فراوان و آیات قرآنی زیاد در زمینه‌ی رجعت و تأکید ائمه معصومین: بر اعتقاد به رجعت، باعث شده تا رجعت یکی از ضروریات دینی شیعیان محسوب گردد. در اکثر روایات رجعت، دو موضوع اساسی مورد توجه قرار گرفته است:
۱ ـ دوران رجعت که همزمان با قیام پیروزمند آخرین ذخیره الهی، حضرت مهدی(عج) آغاز می‌شود، دوران حکومت امامان معصوم: بر انسانها و به ثمر رسیدن نبوت انبیا و وصایت اوصیای الهی و به بار نشستن و نمودار شدن حکمت الهی در خلقت انسانهاست. زمانی است که انسانها به هدفی که برای آن خلق شده‌اند، دست می‌یابند و بهشت زمینی و حیات حقیقی بشر در سایه‌ی سعادت دنیا و آخرت جلوه‌گر می‌شود.
هریک از ائمه معصومین: به عالم دنیا رجعت کرده و هزاران سال حکومت می‌کنند و چه بسا بعضی از ائمه بارها و بارها رجعت خواهند داشت. صفحه‌ی سیاه تاریخ بشر بسته خواهد شد و نسل بشر وارد دوره‌ی نورانی و آرمانی خواهد شد و تمام آن دوران تاریک جهل و ظلم و گمراهی و فساد و تباهی بشری، تنها به منزله‌ی مقدمه‌ای کوتاه نسبت به دوران شکوفایی استعدادهای بشری و اوج تکامل انسانها، تحت راهبری برگزیدگان الهی خواهد بود.
۲ ـ دوران رجعت، دوران گرفتن انتقام از سردمداران ظلم و گمراهی بشر است و به همراه آنان مجازات کسانی که در افروختن آتش ظلم و تباهی مددکار آن ظالمان بودند. دوران رجعت، زمان بازگرداندن آن ظالمان به دنیاست جهت خونخواهی و احقاق حق مظلومان و صد البته مجازات دنیایی چیزی از عذاب برزخ و قیامت ظالمین کم نخواهد کرد و آن عذاب به قوت خود باقی خواهد بود.
چنانچه از روایات به دست می‌آید، اضافه بر اینکه در زمان رجعت سرکردگان ظلم در طول تاریخ بشر زنده شده و به سزای اعمال خود خواهند رسید، در زمان هریک از رجعتهای ائمه معصومین:، این برگزیدگان الهی که اولیای دم اجداد مطهر خود هستند، ظالمین به اهل بیت: و غاصبین حق آنان و یاران و پیروان آنان را زنده کرده و به عذاب خواهند رساند و هریک از مؤمنین در مجازات و انتقام ظالمان سهیم خواهند بود. علی‌الخصوص روایات تأکید بیشتری بر عذاب بانیان ظلم در واقعه‌ی کربلا و ظالمین به امام حسین(ع) و اهل بیت او دارد و تأکید دارد بر اینکه آن حضرت اولین امامی است
موضوعات: احادیث درمورد تکبر
لینک ثابت
