فرشته
 
 


شنبه یکشنبه دوشنبه سه شنبه چهارشنبه پنج شنبه جمعه
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            



جستجو


موضوع

نحوه نمایش نتایج:


اللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِدا ‏وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَك َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً

دريافت كد دعاي فرج




 



عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با بیان اینکه افراد در سنین نوجوانی در اوج کنجکاوی به سر می‌برند اظهار کرد: در دوره نوجوانی افراد تمایل دارند تا خود را برای نقش‌های آینده آماده کنند؛ به همین دلیل به دنبال کسب اطلاعات از اطرافیان و به خصوص دوستان خود هستند.

وی با اشاره به اینکه سلامت منبع کسب آگاهی‌ها و اطلاعات بسیار مهم است گفت: باید شرایطی فراهم شود تا نوجوانان کنجکاوی‌های خود را با افراد دلسوز و آگاه در میان بگذارند و سوالات خود را از آنها بپرسند.

وی در همین خصوص ادامه داد: خانواده‌ها گاهی نمی‌دانند در برابر کنجکاوی‌های نوجوانان در موضوعات گوناگون از جمله مسائل جنسی چه واکنشی نشان دهند و در چنین مواقعی نوجوانان با طرح این سوالات با سکوت و واکنش‌های تند والدین خود مواجه می‌شوند در حالی که این شیوه رفتار مناسب نیست.

این جامعه شناس با تاکید بر اینکه رفتار سرکوب گرانه در مقابل کنجکاوی نوجوانان در خصوص این مسائل سبب پنهان کاری آنها می‌شود، گفت: مدارس، انجمن اولیا و مربیان و رسانه‌ها با ارائه مشاوره‌های گوناگون و ممتد می‌توانند والدین را راهنمایی کنند تا پدر و مادر در این شرایط رفتار مناسبی بروز دهند.

این متخصص سلامت عمومی در ادامه سخنانش تصریح کرد: اگر روابط بین نوجوان با والدینشان آنقدر قوی باشد که حتی زمانی که نوجوان برای یافتن پاسخ سوال‌هایش به منابع اطلاعاتی غیرمجاز هم دسترسی پیدا کرد خانواده خود را در جریان بگذارد پدر و مادر باید به جای برخوردهای تند و سرکوب گرانه این مسائل را برای فرزندانشان توضیح دهند و به آنها اطمینان خاطر دهند که از او حمایت می‌کنند.

حریرچی با تاکید بر اینکه پریشان خاطری ناشی از دسترسی به منابع اطلاعاتی غیرمجاز و بعضا غیر اخلاقی نوجوانان باید با حمایت روانی والدین آنها همراه باشد، خاطر نشان کرد: نیاز کودکان امروز وقت است. پدر و مادرها باید برای فرزندان خود وقت صرف کنند و دانش خود را در تمام زمینه‌ها به روز کرده تا توان مدیریت رفتار فرزندان خود را داشته باشند.

وی یکی از ویژگی‌های جامعه مدرن را دسترسی آسان به اطلاعات نامحدود دانست و افزود: امروزه به وسیله تکنولوژی‌های ارتباطی می‌توان به سطح وسیعی از اطلاعات و آگاهی‌ها دست یافت به همین دلیل ضروری است خانواده‌ها ضمن مدیریت رفتارها و حدود دسترسی نوجوان، به خود آنها بیاموزند زمان استفاده از تکنولوژی‌های ارتباطی اطلاعات موجود را غربال کنند و به سمت استفاده از محصولات فرهنگی سالم بروند.

به گفته این جامعه شناس، یکی از آثار مخرب ابزار اطلاعاتی و ارتباطی نظیر شبکه‌های ماهواره‌ای، ارائه تبلیغات و محصولات فرهنگی با موضوعات غیر اخلاقی و جنسی است که زمینه کاهش سن بلوغ نوجوانان و رواج معضل بلوغ زودرس را فراهم می‌کند.

حریرچی یکی از دلایل اهمیت دوره نوجوانی را وقوع بلوغ در این دوره سنی عنوان کرد و افزود: بلوغ زودرس باعث می‌شود زمان رشد جسمانی و فشارهای اجتماعی-فرهنگی بر افراد از جمله دختران افزایش یابد.

وی با اشاره به اینکه آموزش اضافه و وقت گیر امکان تفریح کردن را از نوجوانان می‌گیرد، ادامه داد: دوپینگ آموزش اجازه تفریح و شاد زندگی کردن را از نوجوانان می‌گیرد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با بیان اینکه این گروه از نوجوانان علی رغم اینکه از شرایط رفاهی مناسبی بهره مند هستند اما نوجوانی با کیفیتی را تجربه نمی‌کنند،‌ بر ورود تعداد زیادی از کودکان و نوجوانان به بازار کار به عنوان یکی از موانع تجربه نوجوانی سالم اشاره کرد و اظهار کرد: نهادها و دستگاه‌های ذیربط باید برای این گروه سنی مثل دیگر گروه‌های سنی برنامه ریزی بلند مدت و متناسب با نیازهای آنها تدوین کند و با اعمال مدیریت هدفمند، زمینه تجربه نوجوانی با نشاط را برای افراد جامعه خود فراهم آورند.

وی با انتقاد از اینکه بسیاری از برنامه‌های رسانه ملی بدون شناسایی مخاطبان نیاز و سلایق آنها صورت می‌گیرد، بیان کرد: برنامه‌های تلویزیونی زیادی وجود دارد که از طریق رسانه ملی ارائه می‌شود و تمام افراد جامعه مخاطبان آن هستند در حالی که فقط برای قشر خاصی از جامعه مناسب است.

حریرچی در ادامه سخنانش بر اهمیت این دوران و شکل گیری پایه‌های اعتقادی، باورها و شخصیت افراد تاکید کرد و انجام رفتارهای مناسب، منطقی و پاسخگویی مستمر و حمایت گرانه به سوالات و کنجکاوی‌های نوجوانان را برای مدیریت و هدایت این افراد بسیار موثر توصیف کرد.

این متخصص سلامت عمومی قابل اعتماد و قابل اتکا بودن را از مهمترین ویژگی‌های نقش مادری و پدری عنوان کرد و خاطر نشان کرد: ما باید پدر و مادر خوبی باشیم و برای تحقق این امر باید تلاش کنیم تا حد امکان به سوالات فرزندان خود پاسخ داده و شرایط آنها را درک کنیم. همچنین اگر امکان برآوردن نیازهای آنان را نداشتیم با لحنی مثبت برای فرزندان خود توضیح دهیم که به چه دلیل امکان برآوردن خواسته او وجود ندارد.

اقتدار در عین مهربانی بهترین روش رفتاری والدین با فرزندانشان
این جامعه شناس اقتدار در عین مهربانی را بهترین روش رفتاری والدین با فرزندانشان توصیف کرد و در همین خصوص تشریح کرد: نظارت را نمی‌توان منتفی کرد. البته نظارت با دخالت فرق دارد. نظارت بر رفتار نوجوان به عنوان یکی از وظایف والدین و برای موفقیت فرزندشان صورت می‌گیرد. معتقدم نظارت با فاصله ضمن همراهی کردن و درک شرایط و خواسته‌های نوجوانان می‌تواند به موثر بودن تلاش والدین کمک کند ضمن اینکه در چنین شرایطی نوجوان بهتر درک می‌کند که اعمال نظارت از سوی والدین او برای کمک و هدایت اوست و نشانه دوستی و علاقه آنهاست.

فرزند سالاری از الگوهای اشتباه رایج در خانواده‌ها
وی فرزند سالاری را یکی از الگوهای اشتباه رایج در خانواده‌ها دانست و بر حق انتخاب نوجوانان تاکید کرد و افزود: نوجوانان باید این نکته را متوجه شوند که آنها هم می‌توانند در خصوص بعضی از مسائل نظراتشان را بگویند و در بعضی موضوع ها حق انتخاب بیشتری دارند.

حریرچی با اشاره به بعضی از رفتارهای اشتباه نوجوانان که منجر به تعرض به حقوق دیگران می‌شود، اظهار کرد: والدین باید با رفتار خود به فرزندشان یاد دهند که او از حقوقی برخوردار است. ضمن اینکه اجازه ندارد حقوق دیگران را زیر پا بگذارد. او باید بفهمد که آزادی به معنای نادیده گرفتن حقوق اطرافیان نیست.

چرا فرزندان با والدین خود مبارزه می‌کنند؟
وی با تاکید بر اینکه نحوه رفتار والدین و رعایت حقوق دیگران از سوی آنها در زمینه تداوم این روند به وسیله نوجوانان بسیار موثر است، اظهار کرد: اگر فرزندان ما رفتار درست و روابط اجتماعی در قالبی سالم را نیاموزند، در تمام زمینه‌ها با پدر و مادر خود مبارزه می‌کنند و این شرایط نامناسبی است که محصول عدم درک و ناتوانی در برقراری روابط دوستانه از سوی والدین و سپس نوجوانان آنها شکل گرفته و می‌تواند تشدید شود.

این جامعه شناس با تصریح این نکته که مهمترین نیاز بچه‌های امروز “وقت” است گفت: باید برای بچه‌های امروز وقت بگذاریم حتی باید پیش بینی کنیم که طی چند سال آینده چه تحولاتی رخ خواهد داد و نیاز فرزندان ما در آن شرایط چه خواهد بود.

فاصله نسلی به ۸ سال کاهش یافته است
این متخصص سلامت تعارض بین نسل‌ها را یکی از واقعیت‌های جامعه مدرن توصیف کرد و با اشاره به اینکه این تعارض حاصل بمباران اطلاعاتی است، بیان کرد: در شرایط کنونی فاصله نسلی به ۸ سال کاهش یافته است و همین ارتقاء سطح آگاهی والدین با شرایط کنونی و همگام با نوجوانان و امکان ارتباط و درک متقابل را افزایش می دهد.

به هر بهانه‌ای با فرزندان خود صحبت کنید
وی با تاکید بر اهمیت صحبت کردن با نوجوانان در مورد موضوعات گوناگون گفت: ما باید به دنبال بهانه باشیم تا در مورد هر موضوعی با فرزندان خود صحبت کنیم.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در همین خصوص تصریح کرد: پند و اندرز دادن در شرایط کنونی هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. کودکان دیروز هم چاره‌ای جز پذیرش نصیحت بزرگان را نداشتند. امروز باید نوجوانان با استدلال در حد فهمشان قانع شوند.

اشتباهات فرندان خود را با استدلال به آنها بفهمانید
این جامعه شناس نظرخواهی از کودکان و نوجوانان در شرایط گوناگون را با اهمیت دانست و ادامه داد: زمانی که نوجوانان رفتار خطایی مرتکب می‌شوند والدین او می‌توانند دلایل خود را برای او توضیح داده و با شفاف سازی از طریق گفتگو به وی کمک کنند و اشتباهش را بفهمد.

حریرچی در خاتمه نشاط و شادی را اصل اولیه دوره نوجوانی دانست و بر لزوم ایجاد یک برنامه تفریحاتی متناسب با سن نوجوانان تاکید کرد.

وی ورزش را یکی از سالم ترین برنامه‌های هفتگی توصیف کرد و بر اهمیت گذراندن دوره نوجوانی با نشاط و تجربیات سازنده برای داشتن انسانی سالم تاکید کرد.

موضوعات: احادیث درمورد تکبر  لینک ثابت
[پنجشنبه 1394-11-01] [ 01:33:00 ب.ظ ]




با کودکان بازیگوش چگونه رفتار کنیم؟

هنگامی که می بینید کودک شما به تلویزیون توجهی ندارد و اسباب بازی هایش را گوشه ای رها کرده است، کافی است لوازمی راکه موجب حواس پرتی او می شوند جمع کنید…

احتمالاً تا به حال چیزی شبیه به این موضوع را تجربه کرده اید . دلیل آن این است که مفهوم گذشت زمان برای خردسالان کاملاً با بزرگسالان متفاوت است . وقتی که آنها غرق در انجام کاری می شوند، فکر می کنند تا وقتی که فعالیت خود را به اتمام نرسانده اند زمان از حرکت خود باز ایستاده است.

بنابراین بازیگوشی آنها تا زمانی که خواندن ساعت را بیاموزند، تمامی ندارد . گاهی پدر ومادرها می بایست به بچه های خود گوشزد کنند که وقتشان را تلف نکنند.

چگونه با آن کنار بیایید اگر می خواهید فرزند خود را از فعالیتی وارد فعالیت دیگری کنید چیزی در این مورد به او نگویید . به عنوان مثال شب هنگام به جای این که به او بگویید که موقع خواب است، او را با گفتگو راجع به کارهایی که در طول روز انجام داده است مشغول کنید . او هم غرق در صحبت می شود و متوجه نخواهد شد که چه وقت از دستشویی بیرون آمده و به رختخواب رفته است.

روش دیگر: چون درک مفهوم زمان برای کودکی که هنوز به مدرسه نرفته است به زمان فعالیت هایی از قبیل خوردن آب میوه، زمان خواب ، زمان حمام بستگی دارد، از این رو می توانید برنامه بعدی را در طول روز برایش توضیح دهید و به این ترتیب سرعت حرکتش را بالاببرید . به عنوان مثال به او بگویید : بیا لباس خوابت را بپوش تا بتوانیم کتابی انتخاب کنیم و بخوانیم.

اگر می خواهید کودک خود را به انجام کاری تشویق کنید، مثلا می خواهید که اسباب بازی هایش را جمع کند، می توانید آن فعالیت را به صورت بازی در آورید و بگویید: ببینم می توانی تاپنجاه که شمردم اسباب بازیهایت را جمع کنی ! او را مسئولیت پذیر سازید. اگر عجله دارید به او بگویید که دیرتان شده است و به کمک او احتیاج دارید. از او بخواهید که کیف شما را دم در بگذارد و ظرف غذای خودش را از یخچال بیرون بیاورد.

اگر این روش نیز در مورد کودک دبستانی و بازیگوش شما مؤثر واقع نشد،از روشهای جدیدتری استفاده کنید . لباسش را تنش کنید ، با موهای شانه نشده و نامرتب و با بسته های بیسکویت یا میوه،او را به موقع به مدرسه برسانید .

با این روش به فرزند خود می آموزید که هر چقدر هم که مقاومت کند، بعضی کارها مانند به موقع حاضر شدن در مدرسه را باید در زمان خودش انجام دهد .

اقدامات پیشگیرانه

هنگامی که می بینید کودک شما به تلویزیون توجهی ندارد و اسباب بازی هایش را گوشه ای رها کرده است، کافی است لوازمی راکه موجب حواس پرتی او می شوند جمع کنید و به طور واضح به او بگویید که انتظار انجام چه کاری را از او دارید . توجه کنید که کودک شما تمام وسایل مورد نیاز خود را برای انجام کارش در اختیار داشته باشد .

به عنوان مثال اگر از او می خواهید که دندان هایش را مسواک کند باید مسواک ، خمیر دندان وآب را در دسترس او قرار دهید.

راه دیگر جلوگیری از بازیگوشی فرزندتان این است که از شب قبل لباس و دیگر لوازم مورد نیاز او را برای فردا صبح آماده کنید . با این کار نه تنها به کودک بازیگوش خود فرصت نخواهید داد که برای انتخاب لباسش شما را معطل کند، بلکه صبح،قبل از بیرون رفتن از منزل ( بخصوص در مورد خانمهای شاغل ) بدون عجله کارهایتان را انجام خواهید داد. البته اگر این کار را هر روز به طور معمول انجام دهید،بهتر است.

کودک خود را به انجام بعضی از کارها عادت دهید . مثلاً شب : ابتدا خوردن غذا ،بعد شستن دندان و خواندن داستان قبل از خواب. صبح : ابتدا پوشیدن لباس ، شانه کردن مو و مرتب کردن تختخواب ، خوردن صبحانه.

حاضر جوابی

کودک با شروع دو سالگی ، خود مختاری خویش را به حیطه آزمایش می گذارد که یکی از راه های انجام این کار حاضر جوابی به بزرگسالان است. کودک خردسال با گفتن <نمی خواهم> یا <نه> می خواهد نشان دهد که از دستورهای شما خسته شده است و استقلال بیشتری می خواهد . چگونه با آن کنار بیایید؟

این موضوع پیچیده ای است. زیرا اولاً می خواهید که کودکتان اولین قدم های خود را به طرف خود مختاری بردارد ، ثانیاً نمی خواهید که گستاخی او را تأیید کنید، بنابراین با حالتی جدی به او بگویید نباید این طوری جواب بدهی ، اگر با حرف من موافق نیستی اشکالی ندارد ولی باید مؤدبانه جواب بدهی.

برای او با جملات معترضانه مناسب مثال هایی بزنید . جملاتی مثل : نظر من فرق دارد یا مخالفم و غیره .

به این طریق برای وی روشن سازید که اگر دفعه بعداین گونه صحبت کند ارزش خود را نزد شما از دست خواهد داد .اجرای این روش تربیتی را ادامه دهید. اجازه ندهید که گستاخی او ادامه یابد. تا این که روزی مجبور شوید عکس العمل شدیدی از خود نشان دهید .

اگر کودکتان مخالفت خود را مؤدبانه به شما ابراز کرد،به او توجه بیشتری کنید و به عقیده او احترام بگذارید و به او نشان دهید که برای عقاید او احترام قائلید و اگر نظر او مخالف نظر شماست هیچ اشکالی ندارد.

نکته مهم این است که شما باید از نوع ارتباط خود آگاه باشید.

اگر از آن دسته افرادی هستید که مخالفت خود را با دیگران به صورت تمسخرآمیزی بیان می کنند ، پس نمی توانید از فرزند خود انتظار داشته باشید که رفتاری غیر از این داشته باشد.

همین که فرزند شما بتواند خودش را بیشتر کنترل کند و یاد بگیرد که چگونه نیازهای خود را از طرق مختلف به شما بفهماند ، پرخاشگری ، بهانه گیری و دیگر رفتارهای منفی او مسئله ساز نخواهد بود.

به او یاد بدهید که بتواند به شما بگوید که چه احساسی دارد و چگونه فکر می کند.

با انجام این روش رابطه ای قوی با فرزند خود ایجاد می کنید. چنین رابطه ای، هنگامی که فرزندتان به سن بلوغ می رسد ، در حل مسائل به شما کمک زیادی خواهد کرد.

موضوعات: احادیث درمورد تکبر  لینک ثابت
 [ 01:31:00 ب.ظ ]




نحوه برخورد والدين با كودكان لوس

كودكان‌ موجودات‌ در حال‌ رشدي‌ هستند و براساس‌ اين‌ كه‌ در سال‌هاي‌ اوليه‌ زندگي‌ چگونه‌ تربيت‌ شوند و آموزش‌ ببينند، سبك‌ خاص‌ رفتاري‌ پيدا مي‌ كنند. اين‌ سبك‌ رفتاري‌ الگويي‌ تقريباً ثابت‌ و دائمي‌ براي‌ آنها به‌ وجود مي‌آورد، و تعيين‌ كنندهِ نحوه‌ ارتباطات‌ و برخوردهاي‌ آنان‌ نيز مي ‌باشد. هر خانواده‌ در ارتباط‌ با فرزندان‌ شيوه‌ خاص‌ خود را دارد؛ و اين‌ نحوه‌ برخورد، در تلاقي‌ با ساختار ژنتيكي‌ هر فرد، باعث‌ مي‌ شود كه‌ شخصيت‌هايي‌ بسيار متفاوت‌ و متمايز شكل‌ بگيرند.

رشد اجتماعي‌ كودكان‌ يكي‌ از حيطه‌ هاي‌ رشدي‌ است‌ كه‌ دقيقاً به‌ ما نشان‌ مي ‌دهد آيا فرزند مطابق‌ با سن‌ تقويمي‌ يا شناسنامه ‌اي‌ خود رفتار مي ‌كند يا خير؟ و اگر مطابق‌ با سن‌ شناسنامه‌ اي‌ رفتار نمي‌ كند چه‌ دلايلي‌ براي‌ اين‌ مسئله‌ وجود دارد و رفتارهاي‌ او چگونه‌ شكل‌ گرفته‌ است؟ يكي‌ از سبك‌هاي‌ غلط‌ رفتاري‌ كودكان، ناتواني‌ در ايجاد و برقراري‌ رابطه‌ سالم‌ با همسالان‌ است؛ يعني‌ كودكاني‌ وجود دارند كه‌ راه‌هاي‌ برقراري‌ ارتباط‌ سالم‌ را نمي‌ دانند. اين‌ گروه‌ از كودكان‌ بعضاً تحت‌ عنوان‌ «كودكان‌ لوس» نامگذاري‌ مي‌شوند. آن‌ چه‌ در اين‌ نوشتار مورد بحث‌ قرار مي ‌گيرد عوامل‌ مؤثر در شكل‌ گيري‌ اين‌ گونه‌ رفتارهاست.

چرا كودكان‌ لوس‌ مي ‌شوند؟

يكي‌ از دلايل‌ لوس‌ شدن‌ كودكان‌ روش ‌هاي‌ غيرقابل‌ قبول‌ والدين‌ به‌ لحاظ‌ تربيتي‌ است؛ والدين‌ محبت‌ كنندهِ افراطي‌ كه‌ معيارهاي‌ تربيتي‌ و روش‌هاي‌ يادگيري‌ را در نظر نمي‌ گيرند و صرفاً با محبت‌هاي‌ بي‌ حد و حساب‌ مانع‌ اجتماعي ‌شدن‌ رفتارهاي‌ كودكان‌ مي‌ شوند. چنين‌ كودكاني‌ معناي‌ صبر و تحمل‌ را در زندگي‌ نمي‌آموزند و انسان‌هايي‌ عجول‌ و شخصيت‌هايي‌ متزلزل‌ بار خواهند آمد.

آيا مي ‌توان‌ كودكان‌ لوس‌ را اصلاح‌ كرد؟

بله؛ چنانچه‌ والدين‌ از روش‌هاي‌ غير قابل‌ قبول‌ دست‌ بردارند و در مورد فرزندان‌ خود قوانين‌ تربيتي‌ درستي‌ را اعمال‌ كنند، و به‌ شرط‌ آن‌ كه‌ روش‌هاي‌ جديد ثابت‌ و مستمر باشد، مي‌ توان‌ اميد داشت‌ كه‌ اين‌ روش‌ها به تدريج‌ مؤثر واقع‌ شوند.

نقش‌ تشويق‌ و تنبيه‌ در تربيت‌ كودك‌

تشويق‌ و تنبيه‌ دو روش‌ متفاوت‌ تربيتي‌ هستند و بايستي‌ ويژگي‌هايي‌ داشته‌ باشند تا مؤثر واقع‌ شوند. اين‌ دو روش‌ چنانچه‌ به‌ موقع‌ و با اصول‌ درست‌ اعمال‌ گردند، مي ‌توانند از لوس‌ شدن‌ كودكان‌ جلوگيري‌ كنند. معمولاً كودكان‌ لوس، والدين‌ تسليم‌ شونده‌ دارند. آنها در مقابل‌ خواسته‌ هاي‌ كودك‌ فوراً تسليم‌ مي‌شوند و هر آن‌ چه‌ كه‌ او طلب‌ كند، برايش‌ فراهم‌ مي‌كنند. در خانواده‌اي‌ كه‌ كودك‌ لوس‌ پرورش‌ داده‌ مي‌شود، اثري‌ از روش‌هاي‌ تنبيهي‌ مناسب‌ ديده‌ نمي ‌شود. يعني‌ چنانچه‌ كودك‌ كار اشتباهي‌ مرتكب‌ شود يا اين‌ كه‌ بخواهد تعيين ‌كننده‌ باشد و به‌ والدين‌ خود دستور دهد يا اين‌ كه‌ با داد و فرياد و عصبانيت‌ حرف‌ خود را به‌ كرسي‌ بنشاند، در اين‌ خانواده‌ هيچ‌ گونه‌ روش‌ مناسبي‌ براي‌ جلوگيري‌ از اين‌ رفتارها و جهت ‌دهي‌ به‌ آنها وجود ندارد. اين‌ نوع‌ خانواده‌ها از لحاظ‌ روان شناسي به‌ خانواده‌هاي‌ محبت‌ كنندهِ افراطيِ آزاد گذارنده‌ معروف اند؛ خانواده‌هايي‌ كه‌ بي ‌نهايت‌ توجه، محبت‌ و محافظت‌ در مورد فرزندان‌ خود دارند و در عين‌ حال‌ آنها را براي‌ انجام‌ هرگونه‌ عملي‌ آزاد مي ‌گذارند.

اين‌ مسئله‌ بسيار اهميت‌ دارد كه‌ ميزان‌ مقاومت، ايستادگي‌ و انعطاف‌ خود را در برابر فرزندانمان‌ مورد بررسي‌ قرار دهيم. بعضي‌ از والدين‌ پس‌ از مقاومتي‌ كوتاه‌ در مقابل‌ تقاضاهاي‌ فرزند، تسليم‌ مي‌ شوند و خواسته‌ هاي‌ كودك‌ را به‌ همان‌ شكلي‌ كه‌ او مي‌ خواهد برآورده‌ مي‌ كنند. محبت‌ در حد متعادل، توجه‌ به‌ نيازها و برآوردن‌ آن‌ها در حد معقول‌ و داشتن‌ روش‌ هاي‌ مناسب‌ و علمي‌ براي‌ تشويق‌ و تنبيه‌ كودكان‌ از جمله‌ مواردي‌ است‌ كه‌ بايستي‌ در خانواده‌ وجود داشته‌ باشد.

والديني‌ محبت‌ كننده‌ و در عين‌ حال‌ قاطع‌ باشيم‌

وقتي‌ صحبت‌ از قاطع ‌بودن‌ به‌ ميان‌ مي ‌آيد، برخي‌ از والدين‌ تصور مي‌كنند كه‌ جدي‌ و قاطع‌ بودن‌ به‌ اين‌ معناست‌ كه‌ مثلاً پرخاشگر هم‌ باشيم‌ و يا اين‌ كه‌ چنانچه‌ فرزندمان‌ از ما پيروي‌ نكرد، با زور و خشونت‌ مواردي‌ را به‌ او تحميل‌ كنيم. حال‌ آن‌ كه‌ در مقوله‌ هاي‌ تربيتي، قاطع‌ و جدي‌ بودن‌ به‌ اين‌ معناست‌ كه‌ از اصولي‌ پيروي‌ كنيم‌ و قوانيني‌ براي‌ فرزندانمان‌ داشته‌ باشيم، به‌ علاوه، اصرار به‌ اجراي‌ آن‌ قوانين‌ در خانواده‌ وجود داشته‌ باشد. ثبات‌ خُلق‌ و ثبات‌ انديشه‌ و رفتار در والدين‌ ضروري‌ است. چنانچه‌ اصول‌ تربيتي‌ خود را تغيير دهيم‌ و به‌ گفته‌ هاي‌ خود چندان‌ اعتقادي‌ نداشته‌ باشيم، فرزندان‌ به‌ اصول‌ و قوانين‌ خانواده‌ پايبند نخواهند شد. پس‌ جدي‌ و قاطع‌ بودن‌ به‌ معناي‌ آن‌ است‌ كه‌ در اجراي‌ اصول‌ و قوانين‌ خانواده‌ باري‌ به‌ هر جهت‌ رفتار نكنيم.

همه‌ چيز به‌ موقع‌ و در زمان‌ خود بايستي‌ انجام‌ پذيرد

چنانچه‌ كودكان‌ از قوانين‌ خانواده‌ پيروي‌ نكنند و حتي‌ خلاف‌ آن‌ عمل‌ كنند، براي‌ مثال‌ در جمع‌ فاميل‌ رفتاري‌ از آنها سر بزند كه‌ مطابق‌ با موازين‌ تربيتي‌ نباشد، آيا لازم‌ است‌ كه‌ مثلاً در جمع‌ مورد تنبيه‌ يا سرزنش‌ قرار گيرند؟ مسلماً نه؛ يادآوري‌ نكات‌ تربيتي‌ و قوانين‌ مورد نظر به‌ كودك‌ بايستي‌ در منزل‌ و به‌ طور خصوصي‌ صورت‌ گيرد. كودكان‌ براي‌ قضاوت‌ ديگران‌ راجع‌ به‌ خودشان‌ اهميت‌ فراواني‌ قائلند و چنانچه‌ در حضور ديگران‌ مورد توبيخ‌ قرار گيرند رنجيده‌ خاطر مي‌ شوند و در پاره‌اي‌ موارد رفتارهاي‌ تلافي ‌جويانه‌ از آنها سر خواهد زد. چنانچه‌ حريم‌ خانواده‌ امنيت‌ و اطمينان‌ لازم‌ را براي‌ كودك‌ فراهم‌ كند، او به‌ راحتي‌ مي ‌تواند اشتباهات‌ خود را بپذيرد و هر موردي‌ را كه‌ به‌ او تذكر داده‌ شود تغيير دهد.

مي‌ توانيم‌ به‌ جاي‌ نااميدكردن‌ مكرر و پي‌ در پي‌ كودكان، آنها را به‌ داشتن‌ رفتارها و انديشه ‌هاي‌ خوب‌ و مثبت‌ تشويق‌ كنيم. به‌ علاوه، لازم‌ است‌ از شتابزدگي‌ بپرهيزيم. در واقع‌ بايستي‌ به‌ مراحل رشد کودک دقت‌ داشته‌ باشيم؛ و به‌ اين‌ نكته‌ مهم‌ توجه‌ كنيم‌ كه‌ آيا كودك‌ براي‌ انتظاري‌ كه‌ از او داريم‌ آمادگي‌ لازم‌ را دارد؛ يا خواسته‌ و انتظار ما بالاتر از سن‌ و توان‌ اوست؟ رفتارهاي‌ كودكان‌ و همين‌ طور يادگيري‌ بسياري‌ از رفتارها به‌ رشد سيستم‌ عصبي‌ - مركزي‌ مربوط‌ مي‌شود. پختگي‌ سيستم‌ عصبي‌- مركزي‌ بايستي‌ انجام‌ شود تا كودكي‌ قادر باشد صحبت‌ كند، حركت‌ كند، راه‌ برود، معناي‌ بسياري‌ از مطالب‌ را درك‌ كند و خود قادر به‌ انجام‌ عمل‌ باشد. پس‌ انتظار پيش‌ از موقع‌ و در واقع‌ انتظارات‌ زودرس‌ از كودكان‌ باعث‌ فشارها و استرس‌هاي‌ روحي‌ براي‌ آنان‌ مي‌ شود و چنانچه‌ كودكان‌ نيز با كلام‌ و زبان‌ خود، والدين‌ را از اين‌ وضعيت‌ آگاه‌ نكنند، اين‌ فشارها به‌ گونه‌ اي‌ ديگر خود را نشان‌ مي ‌دهند. مثلاً ممكن‌ است‌ به‌ صورت‌ علائم‌ و نشانه‌هاي‌ جسماني‌ يا حركت‌ها و پرش‌هايي‌ كه‌ به‌ تیک عصبي‌ شناخته‌ مي‌شوند ظاهر گردند.

والدين‌ محبت‌ كنندهِ افراطي‌ كه‌ معيارهاي‌ تربيتي‌ و روش‌هاي‌ يادگيري‌ را در نظر نمي‌ گيرند و صرفاً با محبت‌هاي‌ بي‌ حد و حساب‌ مانع‌ اجتماعي ‌شدن‌ رفتارهاي‌ كودكان‌ مي‌ شوند. چنين‌ كودكاني‌ معناي‌ صبر و تحمل‌ را در زندگي‌ نمي‌آموزند و انسان‌هايي‌ عجول‌ و شخصيت‌هايي‌ متزلزل‌ بار خواهند آمد. اهميت‌ و ضرورت‌ دانستن‌ مطالب‌ و نكات‌ مطرح‌ در مورد رشد كودكان‌ آن‌ است‌ كه‌ به‌ والدين‌ اين‌ شناخت‌ را مي دهد كه‌ به‌ انتظارات‌ خود نگاه‌ مجددي‌ داشته‌ باشند تا چنانچه‌ انتظارات‌ و خواسته ‌هاي‌ آنها بيش‌ از حد توان‌ فرزندان‌ است‌ و يا برعكس، خواسته‌هايشان‌ بسيار كمتر از توانمندي‌ كودكان‌ است، رفتارهاي‌ خود را اصلاح‌ كنند.

مي‌آموزند

فرصت‌هايي‌ كه‌ به‌ كودكان‌ داده‌ مي ‌شود تا در جمع‌ همسالان‌ خود قرار بگيرند باعث‌ مي ‌شود كه‌ ضمن‌ بازی، با هم‌ ارتباط‌ برقرار كنند و بسياري‌ رفتارهاي‌ اجتماعي‌ را از يكديگر بياموزند. همكاري، تعاون، اشتراك‌ و نظاير آن‌ از مفاهيمي‌ است‌ كه‌ مي‌توان‌ با قرار دادن‌ كودكان‌ در گروه‌ همسن‌ به‌ آنها آموخت.

نتيجه‌ گيري‌

رفتارهايي‌ كه‌ از كودكان‌ سر مي ‌زند و در واقع‌ سبك‌ زندگي‌ آنان‌ را نشان‌ مي ‌دهد، آموختني‌ و اكتسابي‌ است. بنابراين‌ آن‌ چه‌ در مورد شخصيت، عادات، تجربيات‌ و يادگيري‌ كودكان‌ مشاهده‌ مي‌ كنيم، همه‌ نشأت ‌گرفته‌ و تأثيرپذير از محيط‌ زندگيشان‌ است. روش‌هايي‌ كه‌ والدين‌ در قبال‌ فرزندان‌ اعمال‌ مي‌كنند، از جمله‌ روش‌هاي‌ تشويقي‌ و تنبيهي، قوانين‌ و مقررات‌ در خانواده، نحوه‌ اجراي‌ قوانين‌ خانواده، انعطاف‌ داشتن، سختگير، قاطع‌ و يا تسليم‌ شونده‌ بودن‌ در ساخت‌ فكري‌ كودكان‌ و رفتارهاي‌ آنان‌ بسيار مؤثر است

موضوعات: احادیث درمورد تکبر  لینک ثابت
 [ 01:30:00 ب.ظ ]
 
   
 
مداحی های محرم