فرشته

...

سوالات متداول نماز نافله

سؤال: كيفيت خواندن نافله هاى نشسته را بيان فرماييد؟ (نحوه نشستن، خم شدن در ركوع و…)
جواب: كيفيت نشستن درنافله ها همان هيئت نشستن در تشهد نماز است، و مقدار خم شدن در ركوع به مقدار معمول و ميسور براي شخص نشسته است، و كمتر از آن هم ولو با اشاره چه بسا مانعي نداشته باشد.

سؤال: آيا كيفيت نمازهاى نافله با نمازهاى واجب فرقى دارد؟ (در مورد افتتاحيات، قرائت، كيفيت ركوع و سجود، نشستن و اختتاميات)
جواب: نحوه انجام اجزاء نماز در فريضه و نافله يكسان است، و آداب و اذكار وارده در باب فرائض؛ رعايت آن در نوافل مستحبى مانعى ندارد، هر چند بناي شرع در نوافل ترخيص و تخفيف است، و اين به جهت حفظ نشاط بندگان در عبادت و عدم ملالت نفس ايشان از طاعت مي باشد.

سؤال: اگر انسان در محيط كار بود يا جائي كه دائماً سر و كار با افراد دارد، و وقت نماز شد خصوصاً نماز ظهر و به جهت فضيلت مخفي اقامه شدن نوافل از يك طرف، و همچنين اينكه ديگران توجه پيدا مى كنند و در چشم ديگران مى افتد: الف) چگونه عمل نمايد كه از نوافل محروم نشود و در چشم ديگران هم نيفتد؟ (حتى اگر تلاش بشود به جهت مخفي بودن آن ولى به هر حال براي ديگران آشكار مى شود). ب) آيا در چنين شرايطى مى توان نوافل را قبل از اذان ظهر خواند؟
جواب: مى تواند نوافل ظهر را در اوّل اذان در فرصت تجمع مأمومين براي نماز، و هنگام اداء نماز ظهر (ديگران به جماعت) بطور فرادى ولى همراه جمع خوانده، و نماز ظهر فريضه خود را همراه با نماز عصر ايشان كه متوالياً مى خوانند بجاي آورد. و ملاحظه خلق، در عدم تزاحم با رعايت حق خالق جايز است، و الا در تزاحم؛ مراعات و ملاحظه مخلوق شرك است. البته در صورت اضطرار نوافل را قبل از ظهر مى تواند بخواند، ولى نه بطور مستمر، كه مرجوح است.

سؤال: اگر فرايضي بر عهده انسان باشد مثل نماز پدر بر گردن پسر و يا واجبات فوت شده، و انسان بخواهد آنها را ادا كند آيا بهتر است نوافل را بجا آورد و يا اينكه ابتدا بايد تمام نمازهاي واجب را بجا آورد؟
جواب: وجود نماز واجب به ذمّه شخص؛ مانع از انجام نوافل نيست، ولى اگر اتيان نوافل مانع از توفيق به قضاي واجبات مى گردد؛ قضاي واجب را مقدم دارد، ولى اين شامل اقلّ صلاة الليل يعنى نماز شفع و وتر نمى گردد، پس اين را ترك ننمايد ولو به قصد قضاي واجب.

سؤال: در مسافرتهائي كه با اتوبوس انجام مى گيرد و انسان براي نماز صبح در بين راه مى باشد با توجه به اينكه رانندگان عموماً مدتى بعد از اذان صبح يا نزديك طلوع آفتاب براي نماز صبح توقف مى نمايند تكليف براي انجام اقلّ صلاة الليل (نماز شفع و وتر) چيست؟
جواب: در صورت خوف ذهاب وقت، مي تواند در حال سوار بودن (بقدر ممكن) نوافل ليل و شفع و وتر را انجام دهد.

سؤال: شخصي كه مقيد به خواندن نوافل است در هنگامي كه مثلاً نافله ظهر مى خواند بين خواندن نافله، وقت نماز ظهر داخل مى شود آيا مى تواند ادامه نافله را بعد از اداء نماز ظهر بخواند؟ البته بغير از نافله عشاء كه بعد از اداء نماز مى باشد حكم بقيه نمازها (صبح و عصر و مغرب) را بيان بفرماييد.
جواب: نافله را ادامه دهد تا تمام شود، و سپس فريضه را بجاي آورد، مگر بجهت درك جماعت مؤمن عارف كه بقيه نافله را پس از فريضه به جماعت، تمام مى كند.

سؤال: در نماز مستحبّى ، ثواب ايستاده با نشسته فرقي دارد يا خير؟
جواب: ايستاده افضل است.

سؤال: آيا نماز غفيله را مى توان بجاى دو ركعت از نافله هاى مغرب خواند؟
جواب:مى توان دو ركعت از نافله مغرب را به صورت نماز غفيله بجا آورد.

سؤال: در نمازهاى نوافل وزيارت و نماز واجب يوميّه آيا ميتوان به گفتن صرف تكبيرات افتتاحيه بدون خواندن دعاهاى پس از آن جهت درك فضيلت آن اقدام كرد؟
جواب:مانعى ندارد.

سؤال: در نماز شفع و وتر آيا بايد كيفيّت خاصّى لحاظ شود يا اينكه به همان صورت نمازهاى يوميّه كفايت مى كند؟
جواب:مانند نمازهاي يوميه بوده الا اينكه نافله شفع دو ركعت و جداي از نافله يك ركعتي وتر مي باشد، وتفصيل آداب آن در كتب ادعيه و اعمال از حديث شريف مفصّلاً نقل شده است. ا

سؤال: در بعض نمازهاى وارده در أيّام و ليالى خاصّ سور خاصّى براى قرائت بعد از حمد مشخّص شده وگاهى بايد مكرّر خوانده شوند آيا مى توان اين نمازها را نيز بصورت نمازهاى معمولى خواند؟
جواب:چه بسا مانعى ندارد ولى آثار مخصوصه آن مرهون كيفيّت مخصوصه آن همراه با قبول مولا مى باشد.

سؤال: نافله جمعه: چهار ركعت ديگر اضافه دارد در وقت ظهر، اما دقيقاً كي و چه وقتي خوانده مي شود؟ چون وقت نماز ظهر روز جمعه تنگـ است؟
جواب: نوافل روز جمعه كه بجاي نافله ظهر و عصر روزهاي ديگر است؛ مجموعا بيست ركعت بوده كه: شش ركعت آن در اول روز پس از طلوع آفتاب، و شش ركعت آن در هنگام ضحى كه ميانه طلوع و زوال آفتاب است، و در هشت ركعت بقيه اختيار دارد كه: دو ركعت پس از زوال و قبل از فريضه ظهر يا جمعه، و شش ركعت پس از آن بجاى آورد؛ يا اينكه شش ركعت پيش از زوال و دو ركعت پس از زوال و قبل از فريضه بجاى آورد؛ البته روش أوّل أولى است.

سؤال: آيا نماز مستحبّى كه داراى كيفيّت خاصّى است (مانند نماز غفيله) را مى توان بجاى نافله هاى يوميه خواند؟
جواب: هركدام جاى خود را دارند، ولى مي توان نافله را به صورت نماز غفيله و مانند آن بجاى آورد.

سؤال: آيا ميتوان يك نماز مستحبى را براى چند نيّت مختلف خواند؟
جواب: خواندن يك نماز به نيابت استحبابي از چند نفر مانعى ندارد، ولى خواندن يك نماز به جاى چند عنوان نماز درست نيست، اما اگر نماز نافله يوميه را در وقتي كه نماز مستحبي مخصوصي وارد شده به اين صورت بخواند اشكالي نداشته و ضمن توفيق اداي نافله به ثواب آن نماز مخصوص نيز نائل شده است، مانند اينكه نافله مغرب را بعد از نماز فريضه مغرب به نيت اداي نافله به صورت نماز غفيله بخواند.

سؤال:آيا در نوافل بايد افتتاحيه و سلام نماز به صورت كامل خوانده شود؟
جواب:وقتي در مورد فرايض يوميه؛ موارد مزبور به نحو استحباب و تأكيد وارد شده باشد، ديگر در نوافل به نحو فرض نمي باشد.

س _ تعداد نمازهاي مستحب چه قدر است و به آنها چه مي گويند؟

ج_ نمازهاي مستحب بسيار است و آنها را «نافله» مي گويند.

س_ برخواندن كلام «نافله» را سفارش شده است؟

ج_ بر خواندن نافله هاي شبانه روز بيشتر سفارش شده است.

س_ نافله هاي شبانه روز چند ركعت است؟

ج_ در غير روز جمعه سي و چهار ركعت مي باشند.

س _ ظهر و عصر چند ركعت نافله دارند؟

ج_ هشت ركعت نافله ظهر و هشت ركعت نافله عصر.

س _ نافله هاي مغرب و عشاء چند ركعت است؟

ج_ چهار ركعت نافله مغرب، دو ركعت نافله عشاء.

س_ نافله شب و صبح چند ركعت است؟

ج_ يازده ركعت نافله شب و دو ركعت نافله صبح.

س_ دو ركعت نافله عشا كه نشسته خوانده مي شود، چند ركعت محسوب مي شود؟

ج_ يك ركعت حساب مي شود.

س _ در روز جمعه چند ركعت نافله وجود دارد؟

ج_ در روز جمعه بر شانزده ركعت نافله ظهر و عصر، چهار ركعت اضافه مي گردد.
س_ نافله ها چگونه خوانده مي شود؟

ج_ تمام نافله ها دو ركعت دو ركعت، خوانده مي شود، مانند نماز صبح.

س _ يازده ركعت نافله شب را چگونه و با چه نيتي بايد خواند؟

ج_ هشت ركعت آن بايد به نيت نافله شب، دو ركعت آن به نيت «نماز شفع» و يك ركعت آن به نيت «نماز وتر» خوانده شود.

س_ آيا مي توان نمازهاي نافله را نشسته خواند؟

ج_ نمازهاي نافله را نشسته مي توان خواند.

س_ در صورتي كه نماز نافله را نشسته بخوانند، تعداد ركعات را چگونه حساب نمايند؟

ج_ بهتر است دو ركعت نماز نافله نشسته را يك ركعت حساب كند.مثلاًًًً كسي كه مي خواهد نافله ظهر را كه هشت ركعت است نشسته بخواند، بهتر است شانزده ركعت بخواند و اگر مي خواهد نماز وتر را نشسته بخواند، دو نماز يك ركعتي به صورت نشسته بخواند.

س_ چه نافله هايي در سفر ساقط مي شوند؟

ج_ نافله ظهر و عصر در سفر، ساقط مي شود. اما نافله عشاء اگر به رجاي مطلوبيت بخواند، مانعي ندارد.

موضوعات: سوالات متداول نماز نافله لینک ثابت

[یکشنبه 1394-11-25] [ 09:54:00 ب.ظ ]

ارسال نظر »

تعداد نماز های نافله

...

تعداد نماز های نافله روزانه

نافله صبح: دو ركعت قبل از نماز صبح.
نافله ظهر : 4 تا دو ركعتى قبل از نماز ظهر.
نافله عصر: 4 تا دو ركعتى قبل از نماز عصر.
نافله مغرب: 2 تا دو ركعتى بعد از نماز مغرب.
نافله عشا: يك دو ركعتى به صورت نشسته.

موضوعات: تعداد نماز های نافله لینک ثابت

[ 09:49:00 ب.ظ ]

ارسال نظر »

فضیلت نمازهای نافله

...

فضیلت و نکات نمازهای نافله(مستحبی)

يكي از نقطه هاي آغاز در رسيدن به كمال ، التزام به نوافل و مستحبات است. نوافل و سنن صالحه چندان مهم است كه بعضي از فقها ترك جميع سنن را از آن جهت كه دليل بر بي اعتنايي به آداب شرع مقدس است حرام دانسته اند.[1]

ـ چند نكته مفيد:
الف. التزام و استمرار بر نوافل و مستحبات سه اثر مهم دارد:

1. گناهان انسان را محو مي سازد، چنانكه خداوند متعال مي فرمايد:
«وَ أَقِمِ الصََّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ»[2]

نماز بگذار در آغاز و انجام روز و ساعاتي از شب. زيرا نيكيها بديها را از ميان مي برد… .

و در حديث آمده است كه نماز مؤمن در شب گناهان روز او را از بين مي برد.[3]

و در بعضي نقلها آمده است كه نماز وِتْر گناهان را از بين مي برد.[4]

2. نواقص و كمبودهايي را كه بر اثر غفلت يا قصور در فرايض و واجبات رخ داده است، جبران مي‎كند. مثلاً نوافل يوميه ـ خصوصاً نوافل شب ـ نواقص نمازهاي يوميه را مرتفع مي سازد، روزه هاي مستحبّي نواقص روزه هاي ماه رمضان را برطرف مي كند، صدقات مستحبّه كمبودهاي واجبات مالي از قبيل زكات و خمس را رفع مي نمايد و … احتمال دارد كه اعمال مستحبه مطلقاً در رفع نواقص كليه فرايض و واجبات مؤثر باشد. در اين مورد به چند حديث اشاره مي شود.

از امام باقر ـ عليه السّلام ـ نقل شده است كه فرمود:
« إنَّما جُعِلْتَ النّافلةُ لِيَتُمَّ بها ما يَفْسُد منَ الْفريضةِ.»[5]
نماز نافله براي آن قرار داده شده است كه فساد و نقص فرايض را جبران كند.

در حديث ديگر آمده است:

«إنَّ تباركَ و تعالي أتمَّ صلوةَ الْفريضةَ بصلوةِ النّافِلةِ.»[6]
خداوند تبارك و تعالي نماز واجب را با نماز نافله كامل كرده است.

ابوحمزه ثمالي مي گويد كه امام ـ عليه السّلام ـ فرمود: هيچ نمازي بدون حضور قلب قبول نيست. من عرض كردم: فدايت شوم، همه ما هلاك شديم؟ فرمود: نه، زيرا خداوند متعال اين گونه عبادات را به وسيله نافله ها كامل مي‎گرداند.[7]

3. موجب تقرّب به خداوند سبحان مي شود، چنانكه مي فرمايد:
«تَتَجافي جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ»[8]
مؤمنان حقيقي شبها پهلو از بستر برمي دارند و خداي را با بيم واميد مي خوانند و از آنچه روزيشان كرده ايم انفاق مي كنند. پس هيچ كس نمي داند به پاداش اعمالشان چه نعمتها به عنوان چشم روشني براي آنها در عالم غيب آماده شده است.

و نيز مي فرمايد:
«وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً»[9]
پاسي از شب را براي اداي نافله بيدار باش، باشد كه خدايت تو را به جايگاه پسنديده اي برگزيند.

و در حديث قدسي آمده است:
«… و ما تقرَّب إليَّ عبدٌ بشيْ ءٍ احبُّ إليَّ ممّا افْترضْتُ عليهِ و انَّهُ ليتقرَّبُ إليَّ بِالنّافلةِ حتي اُحبَّهُ فَإذا احْبيْتُهُ كُنْت سَمْعَهُ الّذي يسْمع بِهِ، و بصرهُ الَّذي يُبْصرُ بِهِ و لِسانَهُ الّذي ينْطقُ بِهِ وَيَدَهُ التَّي يَبْطِشُ بها، إنْ دعاني أجبتُهُ، و إنْ سَئلني أعْطَيْتُهُ…»[10]
هيچ بنده اي به عبادتي بهتر از فرايض و واجبات به من تقرّب نجسته است و او به وسيله نوافل به من تقرب مي‎جويد تا جايي كه من او را دوست بدارم؛ آنگاه كه دوستش داشتم من گوش شنواي او و ديده بيناي او و زبان گويا و دست تواناي او خواهم بود، اگر مرا بخواند پاسخش مي دهم و چنانچه چيزي از من بخواهد ارزاني اش مي دارم.

در حديث ديگر آمده است:
«صلوةُ النَّوافِلِ قُربانُ كلِّ مؤمنِ… .»[11]
نماز نافله وسيله نزديك شدن مؤمنان به خداوند است… .

از رسولخدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ نقل شده است:
«أشرف اُمَّتي حملةُ الْقرانِ و اصْحاب اللَّيلِ.»[12]
بزرگان و اشراف امّت من دو گروه اند: حاملان (: حافظان) قرآن، و شب زنده داران.

ب. نكته دوم آنكه اعمال مستحبه و نوافل در صورتي مفيد و مؤثر است كه استمرار و تداوم داشته باشد، چنانكه دراحاديث آمده است: هر عمل نيكي را كه شروع مي‎كنيد حداقل آن را تا يك سال ادامه دهيد[13] كه تأثير عمل در تداوم آن است.

و در حديث ديگر آمده است: مداومت بر كار خير آثار خوبي از آن ناشي مي شود از جمله: ترك كارهاي زشت، پرهيز از لغزش و گناه، حصول يقين، حبّ نجات، طاعت خداي رحمان، تعظيم منطق و برهان، دوري از وسوسه شيطان و پذيرفتن عدل و گفتار حق. اينها چيزهايي است كه شخص خردمند از تداوم بر كار خوب به دست مي آورد.[14]

و در حديث ديگر در اهميت مداومت بر كار خير از امام باقر ـ عليه السّلام ـ نقل شده است كه آن حضرت همواره مي فرمود: هنگامي كه بر كار خوبي خود را عادت مي دهم دوست دارم كه بر آن مداومت داشته باشم. چنانچه نتوانم آن را در شب انجام دهم قضاي آن را در روز بجا مي آورم و اگر در روز از من فوت شود در شب آن را قضا مي كنم. به راستي محبوب ترين عمل نزد خدا عملي است كه دوام داشته باشد.[15]

ج. مقصود از التزام به نوافل و مستحبات آن نيست كه انسان تمام مستحبات را بجا آورد كه چنين چيزي نه ممكن است و نه جايز، زيرا نه امكانات اجازه مي دهد و نه ساير تكاليف و مسئوليتها براي انسان اين همه وقت باقي مي گذارد بلكه مقصود آن است كه انسان در حدود شرايط و امكانات فردي و اجتماعي اعمالي را انتخاب كند و ملتزم به انجام آن باشد.

د. در شرع انور نسبت به پاره اي از عبادات و مستحبات و خدمات و صدقات و سنن صالحه بيشتر تأكيد شده و سيره و روش اولياي دين و ائمه معصومين ـ عليهم السّلام ـ بر التزام به اين گونه سنن بوده است مانند:
قرائت قرآن، تهجّد و شب زنده داري و مناجات و راز و نياز در دل شب (آنگاه كه چشمها همه در خواب اند)، التزام به اوّل وقت در نمازهاي واجب، بجا آوردن پنجاه و يك ركعت نماز در شبانه روز كه هفده ركعت آن واجب و بقيه مستحب است به ويژه نماز شب و دو ركعت نافله صبح و دو ركعت نافله عشاء (و تيره)[16] و همواره با وضو بودن، رعايت آداب و سنن و حضور قلب در عبادات، تعقيبات نماز، شركت مداوم در نماز جمعه و جماعات، طولاني كردن قنوت و سجده هاي نماز، و سه روز روزه در هر ماه، زيارت قبور اولياء و شهدا خصوصاً پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ و ائمه معصومين ـ عليهم السّلام ـ گريه و بكاء در عزاي سيّد الشّهداء ـ عليه السّلام ـ و توسّل به آن حضرت و ساير معصومين ـ عليهم السّلام ـ صله رحم و دستگيري از ارحام و مستمندان، اطعام طعام و افشاي سلام به ويژه در مورد دوستداران اهل بيت عصمت ـ عليهم السّلام ـ تداوم نسبت به برخي از اوراد و اذكار مأثوره مانند ذكر «لا اله الّا الله» و «استغفرالله ربي واتوب اليه» و صلوات بر محمد و آل محمد ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ و تسبيحات حضرت فاطمه سلام الله عليها[17] بعد از هر نماز و در هنگام خواب. بعضي از بزرگان فرموده اند صد بار ذكر «لا اله الّا الله» و هفتاد بار استغفار پس از نماز صبح به شرط توجه و حضور قلب بسيار مجرب است، حتي المقدور آن را ترك نكنيد. و همچنين ده بار گفتن «لا اله الّا الله الملك الحقّ المبين» و هفت بار «لا حول و لا قوَّة الّا بالله العلي العظيم» پس از نماز صبح و نماز مغرب.

در احاديث آمده است كه قرائت چهار آيه از آخر سوره حشر كه از آيه شريفه «لَوْ أنزلنا هذَا الْقُران» شروع شده و تا آخر سوره به پايان مي رسد هر روز صبح بسيار خوب است و بهتر آن است كه در سجده شكر خوانده شود. اين بود قسمتي از مستحبّات كه تداوم بر آن بسيار مجرّب و مفيد است.

موضوعات: فضیلت نمازهای نافله لینک ثابت

[ 09:47:00 ب.ظ ]

ارسال نظر »