حیات جاودانی شهید
ارشاد خداوند است:
( وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبیلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْیَاء وَلَکِن لاَّ تَشْعُرُونَ )
« و به کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند مرده مگوئید ، بلکه آنان زنده‌اند ، ولیکن شما ( چگونگی زندگی ایشان را ) نمی‌فهمید.»
( وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ فَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَهٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِینَ ) آل عمران: ۱۶۹- ۱۷۱
« و کسانی را که در راه خدا کشته می‌شوند ، مرده مشمار ، بلکه آنان زنده‌اند و بدیشان نزد پروردگارشان روزی داده می‌شود ( و چگونگی زندگی و نوع خوراک ایشان را خدا می‌داند و بس ) . آنان شادمانند از آنچه خداوند به فضل و کرم خود بدیشان داده است ، و خوشحالند به خاطر کسانی که بعد از آنان مانده‌اند ( و هنوز در راه خدا می‌رزمند و به فوز شهادت نائل نشده‌اند و ) بدیشان نپیوسته‌اند . ( شادی و سرور آنان از این بابت است که پیروزی یا شهادت در انتظار هم‌کیشان ایشان است و مقامات برجسته آنان را در آن جهان می‌بینند ، و می‌دانند ) این که ترس و هراسی بر ایشان نیست و آنان اندوهگین نخواهند شد . ( چه نه مکروهی بر سر راه آنان در سرای باقی است ، و نه بر کاری که در سرای فانی کرده‌اند و دارائی و عزیزانی را که ترک گفته‌اند ، پشیمانند ) . شاد و خوشحالند به خاطر نعمتی که خدا بدانان داده است و فضل و کرمی که او بدیشان روا دیده است ، و خوشوقت و مسرورند از این که ( می‌بینند ) خداوند اجر و پاداش مؤمنان را ضائع نکرده و هدر نمی‌دهد . »
نویسنده:خلیل احمد حامدی
|
[یکشنبه 1395-01-29] [ 12:21:00 ق.ظ ]
|
