راه هاي توسل به حضرت عباس عليه السلام
///////////////////////////////////////////////////////////////////////
توسل به باب الحوائج عباس بن علي عليهماالسلام به چند طريق مختلف انجام مي شود:
طريق اول:
توسل جوينده ابتدا بايد چهار شب چهارشنبه‌اي را برگزيند که دو شب چهارشنبه آن در نيمه دوم ماه قمري واقع شده باشد و دو شب چهارشنبه ديگر( يعني چهارشنبه سوم و چهارم) در نيمه اول ماه بعدي قرار داشته باشد که به چهارده روزه اول ماه بعدي مي‌رسد. عدد چهار براي اين است که نام مبارک حضرت عباس(ع) داراي چهار حرف است (ع ب ا س).
سپس در هر شب چهارشنبه به تعداد يک صد و سي و سه بار سوره مبارکه ” قدر” را با اخلاص قرائت کند، به طوري که کلمه آخرين اين آيه مبارکه، که به ( مطلع الفجر) ختم مي‌شود، درست در آخرين لحظه پايان نيمه شب و آغاز بامداد ادا شود.
براي اين منظور مي‌تواند آخرين باري که سوره مبارکه (قدر) را مي خواند، کلمه مطلع الفجر را نخواند تا لحظه پايان نيمه شب و آغاز بامداد برسد.
شب چهارشنبه چهارم در حدود شب چهارده ماه قمري است که با نام مبارک قمر بني هاشم قرابت دارد. ظهور ارتباط تحت هر نام که باشد به اذن خداوند دانا و مقام حضرت مولي اباالفضل العباس(ع) در اين شب انجام خواهد گرفت.
طريق دوم:
گويند فرد حاجتمند در ميان نماز مغرب و عشاء دو رکعت نماز حاجت به جاي آورد در همان شب اين ختم را شروع کند که منسوب به جناب ابي الفضل العباس(ع) است و تا چهل و يک شب به انجام رساند و بدون تغيير وقت ادامه دهد، ولي خواندن را در شب آخر گرو نگه دارد تا وقتي که حاجت روا شود و بعد، آن را نيز بخواند و ختم چنين است: ( يا من يجيب المضطرّ إذا دعاه و يکشف السوء يا ربّ يا ربّ يا ربّ يا عبّاس بن علي بن ابي طالب الامان الامان الامان، ادرکني ادرکني ادرکني.)
ذکر هر يک از کلمات ( الامان) و ( ادرکني) را تکرار کند نا نفس قطع شود، ان شاءالله تعالي به مقصود مي‌رسد.
طريق سوم:
ديگر از طريق توسل به آن حضرت، زيارت آن حضرت است که بنا به مضمون روايات عديده وسيله تقرب به خداوند و آمرزش گناهان و انجام مطالب و روا شدن حاجات اهل ايمان است؛ چنانچه به روايت منقول از مصباح الزائرين ابن طاووس وارد شده است و از جمله اعمال زيارت شريفه اين است که دو رکعت نماز زيارت به جا آورد و بعد از آن زيارت نامه حضرت ابوالفضل العباس(ع) را که در مفاتيح الجنان است بخواند.
طريق چهارم:
از جمله ختم‌هاي مجرب براي حوائج بزرگ و اداي دين آن است که: شب جمعه غسل نمايد – شب هاي بعد، غسل کردن ضرورتي ندارد- پس در شب اول که همان شب جمعه است و شب هاي ديگر هر شب هزار مرتبه بگويد:
اللهم صل علي محمد و آل محمد.
شب شنبه: اللهم صل علي اميرالمؤمنين.
شب يکشنبه: اللهم صلّ علي فاطمة.
شب دوشنبه: اللهم صلّ علي الحسن.
شب سه شنبه: اللهم صلّ علي الحسين.
شب چهارشنبه: اللهم صل علي علي بن الحسين.
شب پنجشنبه: اللهم صل علي محمد بن علي.
شب جمعه دوم: اللهم صلّ علي جعفر بن محمد.
شب شنبه: اللهم صلّ علي موسي بن جعفر.
شب يکشنبه: اللهم صلّ علي علي بن موسي.
شب دوشنبه: اللهم صلّ علي محمد بن علي.
شب سه شنبه: اللهم صلّ علي علي بن محمد.
شب چهارشنبه: اللهم صلّ علي الحسن بن علي.
شب پنجشنبه: اللهم صلّ علي الحجة بن الحسن.
شب جمعه سوم: اللهم صلّ علي العباس الشهيد.
به اين ترتيب دو هفته طول مي‌کشد.
طريق پنجم:
کيفيت توسل به ذيل عنايت حضرت قمر بني‌هاشم (ع): شب چهارشنبه دو رکعت نماز بخواند و بعد از نماز 133 بار بگويد:
يا کاشف الکرب عن وجه الحسين عليه السلام
اکشف کربي بحق اخيک الحسين عليه السلام
و هفت شب چهارشنبه صد مرتبه بگويد:
اي ماه بني‌هاشم خورشيد لقا عباس
اي نور دل حيدر شمع شهدا عباس
از محنت و درد و غم ما رو به تو آورديم
دست من بي کس گير از بهر خدا عباس
طريق ششم:
عباس در حروف ابجد مطابق با عدد 133 است. به تجربه رسيده که اگر کسي براي برآورده شدن حاجت و رفع گرفتاري، بعد از نماز روز جمعه، 133 مرتبه با اميد بگويد: « يا کاشف َالکرب‌عن وَجه الحسين، ِاکشف لي کربي بحق اخيک الحسين (ع)» حاجت او برآورده و گرفتاريش برطرف مي‌شود.
طريق هفتم:
اشخاصي که در بيابان تشنه و در معرض هلاکند، توسّل جستن به ابي القربه « يا اباالقربة» موثر است و بدين وسيله رفع تشنگي از آنان مي شود. اين امر نيز تجربه شده است.
طريق هشتم:
جندي مرحوم بير در کتاب شريف کبريت احمر مي نويسد: در سفر عتبات عاليات در عالم رؤيا ديدم اگر کسي بگويد:«عبدالله اباالفضل دَخيلُک» حاجت او برآورده شود. پس از آن اين حقير مکرّر به آن عمل کردم و حوائج مهم و بزرگي برآورده شد.
طريق نهم:
به تجربه رسيده است که نذر براي ام‌ّالبنين (ع) و اطعام مستمندان به نام اباالفضل (ع)، براي برآورده شدن حاجت مؤثر است.
طريق دهم:
از مرحوم آيةالله العظمي آقاي حاج سيّد محمود حسيني شاهرودي « قدس‌سره» نقل شده است که فرموده بود: من در مشکلات، صد مرتبه صلوات براي مادر حضرت اباالفضل العبّاس(ع)، ام البنين مي‌فرستم.
طريق يازدهم:
چهار شب جمعه، ده مرتبه سوره يس، بدين طريق: شب جمعه اول سه مرتبه ؛ شب جمعه دوم سه مرتبه؛ شب جمعه سوم سه مرتبه: شب جمعه چهارم، يک مرتبه سوره ” يس” به نيابت از حضرت ابوالفضل العبّاس (ع) و هديه براي مادرش ام‌ّالبنين بخواند، ان شاءالله حاجت روا گردد.
طريق دوازدهم:
يکي از ختم هاي مجرب راجع به حضرات چهارده معصوم (ع) و جناب حضرت اباالفضل (ع) را بدين منوال گفته‌اند: به نيّت قربت مطلقه دو رکعت نماز حاجت بخواند و هزار و چهارصد مرتبه ذکر صلوات هديه چهارده معصوم (ع) بخواند و صد مرتبه نيز هديه به پيشگاه حضرت اباالفضل العبّاس (ع)، که ابوّاب درگاه آل محمّد (ع) و باب ولايت است، بفرستند و حاجت خود را بطلبند، ان شاءالله تعالي روا مي‌شود.
طريق سيزدهم:
بين نماز مغرب وعشاء، دو رکعت نماز حاجت بخواند تا چهل و يک شب، و توسل به کثيرالبرکات حضرت ابوالفضل العباس (ع) جويد، بدين طريق: بعد از نماز، اول ذکر شريف صلوات، و سپس کلمات زير با توجه کامل خوانده شود ( ضمناًچهل شب که تمام شد، بايد يک شب آخر از چهل شب را گرو نگاه دارد، تا وقتي که حاجت برآورده شد، آنگاه به جا آورد.) کلمات مزبور اين است:« يامَن يجيب المضطرَّ اذا دعاه و َ يکشف السوء يا رب يا رب يا رب ياعباس بن علي بن ابي طالب الامان الامان الامان، ادرکني ادرکني ادرکني.»
جملات آخر را تکرار نمايد تا نفس قطع شود؛ ان شاءالله حاجت روا مي‌شود.
طريق چهاردهم:
مؤلف « مکين الاساس» آورده است: ثقه‌اي خبر داد مرا که حاجت مهمي داشتم. از پيره زال جدّه خود شنيده بودم که هر گاه کسي براي قضاي حاجتش، هفت شب چهارشنبه متوسّل به حضرت عبّاس شود و در هر يک از شبهاي مزبور صد مرتبه ذکر زير را بخواند، حاجت او به شکل غير عادي برآورده خواهد شد. و آن اين است:
اي ماه بني هاشم، خورشيد لقا عبّاس
اي نور دل حيدر، شمع شهدا عبّاس
از درد و غم ايام ما رو به تو آورديم
دست من مسکين گير از بهر خدا عباس
نظير اين توسّل را مرحوم حاجي ميرزا حسين تهراني و حاجي ميرزا خليل ( از علماي زاهد عصر مشروطه) عمل کرده بودند، درد پاي ايشان فوراً ساکت شده و ديگر عود نکرده بود.
طريق پانزدهم:
يکي از مؤثقين محترم که سالهاي متمادي مجاور کربلا بود، در شب يکشنبه ربيع الثاني 1414 ِ در حرم مطهّر کريمه اهل بيت حضرت فاطمه معصومه (ع) نقل کردند:
صاحب کتاب معالي السبطين، مرحوم شيخ مهدي مازندراني سال 1358 هجري قمري در کربلا ايام ماه مبارک رمضان در چند منبر مي‌رفت و آخرين منبرش در وصف حضرت ابوالفضل العبّاس بود. مرحوم مازندراني يک شب فرمودند: هر کس فردا شب به اينجا يعني به روضه حضرت ابوالفضل العبّاس(ع) بيايد، تحفه‌اي به او خواهم داد. فردا شب ما نيز در آن مجلس حاضر شديم.
ايشان، توسل و ختمي براي حضرت ابوالفضل العبّاس (ع) نقل کرد که انجام آن وقت معيّن و ساعت و روز مشخصي ندارد. طريقه ختم را اين طور بيان فرمودند: ابتدا 133 مرتبه صلوات بفرستيد « اللهم صلّ علي محمد و آل محمد» نيز 133 مرتبه بگوييد: « يا عباس، يا عباس» و بعد از آن مجدداً 133 مرتبه بگوييد: « اللهم صل علي محمد و آل محمد». و اين عمل را هر روز انجام دهيد تا حاجتتان برآورده شود.
ناقل مطلب افزودند: من براي برآمدن حاجتي، بعد از اتمام ماه رمضان مزبور، از همان روز اول شوال اين ختم را شروع کردم ؛ روز هشتم شوال حاجتم برآورده شد. خواسته من اين بود: من درکربلا بودم و مادرم در ايران به سر مي‌برد و مي خواستم وي نيز به کربلا بيايد. حضرت عباس (ع) عنايت فرمودند و حاجتم ـ آمدن مادر به کربلا ـ روا شد.
طريق شانزدهم:
در کتابخانه مرحوم آية الله العظمي آقاي حاج سيّد محمد رضا گلپايگاني «ره» خطّي از بياض، موجود است که طريقه ختم و توسّل به حضرت عباس (ع) را اين چنين نوشته است:
از شب جمعه يا شب دوشنبه، قبل از نماز صبح شروع کند که تا وقت نماز صبح تمام شود، دوازده روز، وهر روز يک صد و سي وسه مرتبه بخواند:
اي ماه بني هاشم، خورشيد لقا عبّاس
اي نور دل حيدر، شمع شهدا عبّاس
از درد و غم ايام ما رو به تو آورديم
دست من مسکين گير از بهر خدا عباس
طريق هفدهم:
آية الله سيّد نورالدين ميلاني فرمودند: مرحوم آية الله آقاي سيّد محمد رضا بروجردي «قدس‌سره» از علماي بزرگ حوزه علميه کربلا بودند که اخيراً در مشهد مقدس در جوار حرم مطهر حضرت ثامن‌الائمّه علي بن موسي الرضا ـ عليه آلاف التحية والثناء ـ سکنا گزيده بودند. ايشان در عداد مراجع ياد مي‌شد ولي عمرش وفا نکرد.
مرحوم بروجردي، آن زمان که در کربلا ساکن بودند، براي آشتي و حسن رفتار بين عيال و مادرشان به حضرت اباالفضل‌العبّاس (ع) متوسّل مي‌شوند و نتيجه خوبي مي گيرند، به طوري که صفا و صميميت کامل بين همسر و مادر ايشان برقرار مي‌گردد.
توسّل ايشان به اين نحو بوده است: طبق مشهور 133 بار به عدد نام حضرت اباالفضل العبّاس(ع)، ذکر ذيل را گفتند: ” يا کاشف الکرب عن وجه الحسين، اکشف کربي بحق اخيک الحسين (ع).”
طريق هجدهم:
مرحوم اصفهاني، استاد مرحوم پدرم، آية الله العظمي آقاي سيّد محمّد هادي ميلاني « قدس سره» بودند و منزل ما زياد تشريف مي‌آوردند. نقل کرده‌اند که مرحوم آية الله شيخ محمّد حسين اصفهاني ( معروف به کمپاني) « قدس سره» مي فرمودند: اين ذکر، صحيحش اين است: « يا کاشف الکرب عن وجه اخيک الحسين (ع)، اکشف کربي بوجه اخيک الحسين (ع).»
بروز کرامت در « وادي البکا»
در ديوان ملا عبّاس شوشتري، متخلص به شباب ( چاپ 1312) آمده است:
چون سال هزار و سيصد و نه از هجرت ختم انبيا شد
هنگام زوال روز عاشور کز غم قد آسمان دوتا شد
از بهر زيارتي که آن روزمخصوص شهيد کربلا شد
از شيعه جماعتي در اينجا مشغول زيارت و بکا شد
درحين زيارت، ازهمين کوه اظهار کرامتي به ما شد
از وي قطرات خون پديداردر ماتم سبط مصطفي شد
يک قطره نه، بل هزار قطره يک جا نه، بل هزار جا شد
زين کوه گذشته بود خونين‌هر سنگي از اين زمين جدا شد
شک نيست که در چنين مقامي گر از حق اجابت دعا شد
اين رتبه چه ديده شد از اين کوه در وي بنيان اين بنا شد
بگريست چو خون به شاه مظلوم موسوم به وادي البکا شد
اين واقعه بر(شباب) و احباب گر کشف شد از ره صفا شد
نذر قرآن براي حضرت ابوالفضل العباس قمر بني هاشم(ع)
صاحب گنجينه دانشمندان در حالات مرحوم سيد محمد علي دزفولي متوفي ماه رجب سال 1333 قمري مي نويسد:
ايشان از اول طلوع آفتاب تا مقداري از بعد از ظهر، يک قرآن ختم مي‌کرد و پس از آن فريضه ظهر را انجام مي‌داد. وي از اول ماه رجب تا پانزدهم، پانزده قرآن مي‌کرد که پانزدهمين آن را هديه به محضر حضرت ابوالفضل العباس (ع) و باقي آنها هديه به پيشگاه چهارده معصوم ( صلوات الله عليهم اجمعين) بود.
در روز شانزدهم ماه رجب پس از ختم‌هاي قرآن کريم، مرحوم آيةالله آقا سيد ابراهيم غفاري که از مجتهدين و مراجع دزفول در عصر خود بود، به عنوان عيادت و ملاقات مرحوم آقا سيد محمدعلي دزفولي تشريف آورد و اظهار داشت که من، امروز تصميم ملاقات نداشتم اما فلان زن علويه رحمة الله‌عليها ديشب خوابي ديده بود، و خواب خود را به من گفت و تذکري شد که امروز به ملاقات شما نايل شوم.
علويه گفت: خواب ديدم که خدمت حضرت ابوالفضل العباس(ع) مشرف شدم. عرض کردم عمو کجا تشريف داشتيد؟ فرمودند: امروز به عيادت آقا محمدعلي فرزند حاج سيدعبدالله رفته بودم و از آنجا مي آيم و مرحوم سيد محمد به سجده مي افتد و پس از فراغت از سجده مي‌فرمايد: سجده‌ام سجده شکر بود، زيرا اول ماه شروع به تلاوت قرآن کرده بودم تا ديروز که موفق به پانزدهمين ختم قرآن شدم و آخرين آن را در روز گذشته به حضرت اباالفضل العباس(ع) اختصاص داده بودم سپس مي‌افزايد: خواب علويه از رؤياهاي صادقه بوده و علامت اين است که اين ضعيف پذيرفته شده است، چون حضرت ابوالفضل العباس(ع) فرموده به عيادت من آمده‌اند.
عريضه نوشتن
از يادداشت‌هاي حجةالاسلام آقاي شيخ احمد قاضي زاهدي گلپايگاني است که :
لذ باقتاب ابي الفضل الذي کابيه المرتضي يحمي حماه
اين عريضه را به خط والد مرحوم يافتم که سزاوار است نيازمندان و گرفتاران به اين کيفيت دست به دامان قمر بني هاشم حضرت عباس(ع) بزنند و به وسيله آن جناب از خداوند متعال حاجت خواه شوند:
بسم الله الرحمن الرحيم
” هذه رقعة عبدک … ابن … زاد … ” اگر صاحب عريضه مرد باشد، و اگر زن است مي‌نويسد: ” هذه رقعة امتک … بنت… زادة … والسّلام عليک يا مولاي يا سکينة يا عبّاس بن اميرالمؤمنين عليه السّلام و ان تقضي حاجتي انّ بيني و بين الله تعالي ذنوبا قد اثقلت ظهري و اطالت فکري و سلبتني بعض لبّي و غيّرت خطير نمعة الله عندي و منعتني من الرّقاد و ذکرها يتقلقل احشائي و قد هربت الي الله و اليک يا عبّاس ابن اميرالمؤمنين ان تقضي حاجتي اسئلک بحقّ ابيک و بحقّ اخيک الحسين و اخوانک صلوات الله عليهم اجمعين.”
حقير گويد: در نسخه اين عريضه نسخه بدل‌هايي مشاهده مي‌شود که از احتياطات مرحوم ابوي به شمار مي‌رود و آنچه قلمي گرديد به نظرم اقرب الي الصواب - صحيح - آمد. مطلب ديگر آن که اين عريضه هم بايد به کربلا فرستاده شود و در ضريح مطهر باب الحوائج انداخته شود. فنسال الله تبارک و تعالي ان يرزقنا زيارة قبره و شفاعته في الدنيا والاخرة.
توضيحاً در اين عريضه هم مانند ساير عريضه‌ها حوائج صريحاً بايد نوشته شود. اخيرا نسخه اين رقعه را هم در کتاب دعايي يافتم که عبارت اول آن چنين است: ( من العبد الذليل الي المولي الجليل الکريم سلام الله عليک يا مولاي).
|
[سه شنبه 1395-02-21] [ 11:40:00 ب.ظ ]
|
