فرشته
 
 


شنبه یکشنبه دوشنبه سه شنبه چهارشنبه پنج شنبه جمعه
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31        



جستجو


موضوع

نحوه نمایش نتایج:


اللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِدا ‏وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَك َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً

دريافت كد دعاي فرج




 



 

 


گل محمدی با خواص اعجاب آور

golm

گل محمدی در ایران معمولاً در مناطق مرتفع و خشک کشت می گردد (ارتفاعات بین 2 تا 3 هزار متر از سطح دریا) و استانهای اصفهان (کاشان)، کرمان، کرمانشاه، فارس و آذربایجان شرقی از تولیدکنندگان اصلی گل محمدی در کشور می باشند. تولید یک لیتر اسانس گل محمدی نیازمند استفاده از چهار تن گلبرگ است و به همین دلیل محصولی بسیار گرانبهاست.

خصوصیات:

درختچه کوچک با شاخه های زیاد و تیغهای ریز، برگهای آن روی سبز براق و پشت خزی دارند. گلهای صورتی کمرنگ و بسیار معطر. در بهار شکوفه می زنند. اکثراً در ایران بخصوص در کاشان، قمصر، راوند، میمند، آذربایجان و قزوین

مزاج:

– گیاه: مرکب القوی، در بعضی انواع آن سرد و خشک ذکر شده ولی در کل این گیاه دارای مزاجی معتدل می باشد. در اول دوم خشک است و بویژه اگر خشک شده باشد و در آخر دوم سرد است (1).

– روغن: مرکب القوی می باشد و در کل معتدل است.

– گلاب: مرکب القوی، مزاج آن سرد می باشد.

خواص (براساس طرق استفاده):

– گلبرگها و غنچه تازه: مفرح، مقوی، مسهل (اگر زیاد بخورند(1))، مسکن صفرا(1)، رقیق کننده بلغم

ضماد: نافع برای ورم مقعد (1)، رفع جوش، التیام زخمها (آبله)، خشک کردن زخمها، رفع خونریزی و رطوبات رحم، رفع زگیل، ناراحتی های پوستی، رویانییدن گوشت تازه بر زخمهای عمیق، تحلیل ورمهای گرم، شکستگی اعضاء

مالیدن: رفع سردرد گرم، چشم درد، گوش درد، تقویت دندان و لثه، ترمیم زخمهای دهان، رفع بد بویی عرق، قطع عرق (جزء داروهای گیرنده در درمان چشم درد و التهاب چشم)

غرغره: مقوی دل و دماغ

-بخور: درمان نزله گرم، عفونت بینی، بواسیر (پولیپ) بینی

-عصاره گل خشک شده: قابض (1)، رفع خونریزی سینه، قطع اخلاط خونی، رفع رطوبات معده، درمان یبوست، رفع خفقان گرم، رفع ضعف قلب، بند آوردن اسهال های گرم (جزء داروهای سرد مزاج برای علاج سوءمزاج قلب و خفقان گرم قلب)

– ضماد: خشک کردن رطوبتها (1)

– خوردن گل بن: قطع اخلاط خونی از سینه، قابض، بند آوردن اسهال

– خوردن زرود: بند آوردن خونریزی ازهرعضوی، قطع اسهال های سخت

خواص روغن: قابض، محلل، بازکننده مجاری، مسهل (1)

موضعی: رفع سردرد، تقویت دماغ، رفع بی خوابی، تسکین درد گوش، درد سر، درد دندان، رویانییدن گوشت بر زخمهای عمیق، خشک کردن رطوبات و چرکها، سوختگی آتش، رفع عرق

خوردن: مسهل مواد لزج، بند آوردن اسهالهای صفراوی، مسکن التهاب معده، زخم روده، دل درد، دل پیچه

تنقیه: درمان زخم روده ها(1)، دل درد و دل پیچه

طرز تهیه روغن:

1- گلبرگهای تازه + روغن کنجد یا روغن زیتون => در آفتاب => به محض سفید شدن گلبرگها => فشرده => تفاله را خارج => + گلبرگ تازه => خروج تفاله => تا هفت بار

2- برگ گل تازه + روغن کنجد یا زیتون => جوشیدن روی آتش ملایم (= دهن ورد مطبوخ، روغن گل پخته)

گلاب(ماء الورد):

مقوی قلب، مقوی دهانه معده

-خوردن: رفع عوارض حادث از زکام، قطع خونریزی از سینه، خشونت صدا، ضد سرفه، خفقان گرم، درد معده و روده، دل پیچه سرد و گرم، درد کبد و طحال، علاج نزله سرد

-بوییدن: سردرد های گرم، دردچشم، + قرنفل => سردردهای سرد، تقویت دماغ، حواس، ایجاد نشاط، تقویت دل، رفع خماری، بی هوشی، خفقان

جلاب (2):

نبات یا شکر سفید (یک من) + گلاب (3 من) =جوشیدن با آتش ملایم=به نصف رسید، کف آن را گرفته، صاف کنند + زعفران ساییده (1درهم) = سرد بنوشند (می توان همراه با دیگر عرقیات، تخم بالنگو، فرنجمشک، ریحان، بزرقطونا یا عنبر و مشک مصرف کرد)

مقوی قلب، رفع خفقان، توحش، مالیخولیا

گل قند (غنچه گل ساییده شده + گلاب+ قند سفید ساییده شده + گلیسیرین): قابض

عسل وردی (غنچه گل ساییده شده + عسل سفید+ الکل ): تنطور

غرغره گل سرخ (عسل وردی +آب): قابض ضعیف

سرکه گل سرخ: گل سرخ خشک نیم کوب + اسیداستیک + سرکه => 8 روز بخیسانند => با فشار از پارچه بگذرانند => صاف

شربت گل سرخ (غنچه گل + آب جوش + شکر سفید): مسهل، درمان قرحه روده ها(1)

عوارض:

– مضر برای نیروی جنسی

در افراد ضعیف ایجاد عطسه، زکام، ورم، آماس

تشنگی

سفید کردن مو

موضوعات: گل محمدی با خواص اعجاب آور  لینک ثابت
[جمعه 1395-02-24] [ 10:56:00 ب.ظ ]






سلام و صلوات بر ماه پیامبر رحمت

 

از دوران كودكی به یاد داریم كه اگر میان دو نفر اختلاف و بگو و مگویی رخ می داد؛ بزرگترها فقط به یك جمله بسنده می كردند و می گفتند «صلوات ختم كن» و طرفین دعوا به احترام نام پیامبر اكرم(ص) به غائله خاتمه می دادند؛ یعنی گاهی ذكر صلوات به اندازه یك دادگاه و حكم یك قاضی تاثیر داشت.
صلوات در فرهنگ اسلام و شیعه فقط یك ذكر یا شعار نیست بلكه دعا و رحمتی است كه در تار و پود اعتقاد و زندگی مومنان نفوذ كرده و به هم آمیخته است.
مداحان و ذاكران اهل بیت (ع) از كسانی هستند كه سنت صلوات گرفتن را به خوبی در جامعه اجرا می كنند و كافی است به اشعار و رباعی های آنها در هنگام شروع مراسم ها و هیات ها توجه كنیم تا به میزان تاثیر این فرهنگ در میان مردم پی ببریم.
هنوز فراموش نكرده ایم كه بزرگترها و اهل دل در هر فرصتی از مردم صلوات می گرفتند و این فرهنگ تاكنون باقی مانده است و هرچند در نسل امروزی كمی رنگ باخته است ولی اعتقاد بر آن همچنان پابرجاست.
صلوات فرستادن در داخل اتوبوس های شركت واحد، مراسم های عمومی، چاووشی ها، عزاداری ها، تشییع مومنان و حتی مراسم عروسی و شادی، فرهنگی است كه در جای جای كشورمان مرسوم است و در قالب های مختلف بیان می شود.
«دهانت را خوشبو كن و بر محمد و آل محمد صلوات بفرست»، «سرازیری قبر علی به فریادت برسد؛ صلوات ختم كن»، «خدا پدر و مادر صلوات فرست رو بیامرزه» و «خواهی نشود لال به هنگام ممات، هر زبانی كه فرستد به محمد(ص) صلوات» از مواردی است كه بهانه ای می شود تا یادی از پیامبر رحمت و خوبی ها كنیم و بر او و خاندانش درود فرستیم.
از این دست بهانه ها بسیار است. مثلا در مسجدی كه هنگام مراسم جای نشستن نیست؛ مجری یا سخنران از مردم تقاضا می كند تا با ذكر یك صلوات جلوتر آمده و برای دیگران جا باز كنند؛ سخنران در هنگام سخنرانی برای نوشیدن جرعه ای آب یا پیدا كردن مطلبی از كتاب و یا حتی یادآوری مطلب فراموش شده از مردم تقاضا می كند تا در این فاصله صلوات بفرستند و برخی نیز بدون هیچ بهانه ای و فقط برای روحانی تر شدن مراسم و به قول اهل ادب ˈتیمن و تبركˈ نام ˈمحمد(ص)ˈ را بهانه می كنند تا از مردم صلوات بگیرند.
مردم گاهی برای تشویق دیگران صلوات می فرستند و گاهی برای جلوگیری از اختلاف نام پیامبر را بر زبان های جاری می كنند ولی بعضی نیز معتقدند «در شروع هر كاری صلواتی بفرست؛ در وقت نماز و هر كاری، وقت و بی وقت صلواتی بفرست»
چای صلواتی، واكس صلواتی، سلمانی صلواتی، نانوایی صلواتی و بسیاری از خدمات دیگر كه در سنگرهای هشت سال دفاع مقدس و پشت جبهه ایجاد شد؛ فرهنگ صلوات را در میان مردم نهاینه تر كرد و هنوز هم می بینیم كه بسیاری از افراد نان صلواتی و شربت صلواتی نذر می كنند تا هم به نذر خود عمل كنند و هم از مردم صلوات بگیرند.
یكی از سنت های خوبی كه در سال های اخیر ایجاد شد؛ فرهنگ صلوات در صدا و سیماست كه ابتدای برنامه های خبری خود را با عبارت «با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد» زینت بخشید و بهانه ای جدید را وارد فرهنگ این مرز و بوم كرد تا جایی كه بسیاری از سازمان ها و ادارات در سربرگ نامه های خود، نام پیامبر اعظم(ص) را بهانه ای برای ذكر صلوات مخاطبان قرار دهند.
برخی از وبلاگ نویسان نیز در این زمینه بسیار خوش سلیقه بوده و هنگامی كه دیگران وارد این وبلاگ ها و درگاه ها می شوند با عبارتی روبرو می شوند كه زیرلب بر محمد و آل محمد(ص) صلوات می فرستند.
اینك ماه شعبان و ماه صلوات فرا می رسد و دیگر نیازی به بهانه و فرصت نیست؛ چرا كه امام سجاد(ع) در چنین ماهی یاران خود را جمع می‏نمود و می‏فرمود: می‏دانید این چه ماهی است؟ این ماه شعبان است و حضرت رسول صلی الله علیه و آله می‏فرمود كه شعبان ماه من است. پس در این ماه برای محبت پیغمبر خود و برای تقرب به سوی پروردگار خود روزه بگیرید.
هرچند بررسی كردن فرهنگ صلوات در منابع دینی از حوصله این مطلب خارج است ولی با بیان چند روایت به ارزش این فضیلت اشاره می كنیم.
پس از هر فریضه و با شنیدن آیه «ان الله وملائكته یصلون علی النبی، یا ایها الذین امنوا صلوا علیه وسلموا تسلیما» (خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‏فرستند؛ ای كسانی كه ایمان آورده‏اید بر او درود فرستید و سلام گویید و كاملا تسلیم فرمان اوباشید. سوره احزاب، آیه 56) بر رسول اكرم(ص) و خاندان او درود می فرستیم.
از امام كاظم (ع) درباره معنای درود خدا و فرشتگان و مومنان در این آیه سوال شد و آن حضرت فرمود: درود فرستادن خدا، نوعی رحمت از جانب اوست و درود فرشتگان ستایشی از آنها نسبت به رسول خداست و درود مومنان، دعایی از آنها برای پیامبر است.
امام رضا(ع) نیز درباره كلمه نماز در آیه «و ذكر اسم ربه فصلی» (و آن كه نام پروردگارش را یاد كرد سپس نماز خواند. سوره اعلی آیه 15) فرمود: وقتی به یاد پروردگارش آید، صلوات بر محمد و آلش فرستد.
در آموزه های دینی تاكید شده كه در مكان ها و زمان های مختلف بر پیامبر اكرم(ص) درود فرستید. مثلا رسول خدا (ص) فرمود: وقتی چیزی را فراموش كردید؛ بر من صلوات بفرستید كه موجب یاد آمدن آن چیز خواهد شد؛ ان شاءالله تعالی.
هنگامی كه به دست امام صادق(ع) گلی را دادند؛ آن حضرت گل را بوییدند و سپس فرمود كه هرگاه گلی را بوییدید؛ صلوات بفرستید و رسول خدا (ص) فرمود: كسی كه گل سرخ (گل محمدی) ببوید و بر من و آل من صلوات نفرستد؛ بر من جفا كرده است.
امام باقر(ع) به صلوات در ركوع و سجده های نماز توصیه كردند و امام صادق(ع) بر فرستادن صلوات بین نماز ظهر و عصر تاكید كردند؛ چون پاداش چنین صلواتی با 70 ركعت نماز برابر خواهد بود.
زمان نیاز و حاجت یكی از بهترین زمان هایی است كه به صلوات سفارش شده و امام صادق(ع) فرمود: هر كس حاجتی دارد؛ باید با صلوات بر محمد و آلش آن را آغاز كند و سپس حاجت خود را بخواهد و باز هم در پایان، صلوات بر محمد و آلش بفرستد؛ زیرا خداوند عزوجل از آن كریم تر است كه دو طرف را بپذیرد و میانه را وانهد.
رسول خدا (ص) در معرفی بخیل فرمود «بخیل واقعی كسی است كه نام من در نزد او برده شود و بر من درود نفرستد» و درباره كیفیت صلوات نیز فرمود: صدای خود را هنگام فرستادن صلوات بر من بلند كنید؛ زیرا كه نفاق را از دل ها خواهد برد.
صلوات در شب و روز جمعه برتر از سایر زمان هاست؛ به گونه ای كه منزلت مومنان را در نزد پیامبر(ص) نزدیكتر می كند. رسول اكرم(ص) فرمود: در هر روز جمعه بسیار بر من صلوات و درود فرستید؛ زیرا صلوات امتم در هر جمعه بر من عرضه می شود و هر كه بر من بیشتر درود فرستد؛ منزلت و مقام او به من نزدیك تر است.
صلوات فرستادن هنگام صدای گوش نیز از پیامبر(ص) روایت شده كه آن حضرت فرمود «هنگامی كه گوش كسی به صدا در آید؛ بر من صلوات بفرستد و بگوید یاد خدا از یاد من بهتر است»؛ یعنی به صدا در آمدن گوش ‍ دلیل بر آن است كه كسی ذكری از صاحب گوش به میان آورده است.
علاوه بر موارد فوق سفارش شده كه هنگام وزیدن باد و عطسه كردن، صلوات را فراموش نكنید و در بعضی از مكان ها مانند مسجد به صلوات فرستادن توصیه شده است. امیرمومنان(ع) فرمود: هر گاه از مسجدی عبور كردید؛ بر پیغمبر صلوات بفرستید.
مراجع تقلید نیز یكی از مستحبات ركوع و سجده را صلوات فرستادن پیش از ذكر ركوع یا بعد از آن دانستند و حتی اگر در میان نماز یكی از اسامی مبارك رسول اعظم(ص) را شنیدیم؛ مستحب است صلوات بفرستیم.
حضرت امام خمینی(ره) در مساله 1124فرمود: هر وقت انسان اسم مبارك حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم مانند محمد و احمد، یا لقب و كنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود، اگر چه در نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.
اگرچه در سال های اخیر نوشتن ذكر صلوات به صورت اختصاری مرسوم شده و مطبوعات و رسانه ها به همان اختصار اكتفا می كنند ولی امام خمینی در مساله 1125رساله تاكید كردند: موقع نوشتن اسم مبارك حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم مستحب است صلوات را هم بنویسد و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد می‏كند صلوات بفرستد.
امام خمینی (ره) در كتاب اسرار الصلوه با بیان روایتی درباره فضیلت صلوات بر پیامبر می نویسد: كسی كه بر پیامبر درود می‏فرستد و سلام می‏گوید؛ باید مراقب باشد كه عملش با این صلوات و سلام در تضاد نباشد زیرا كه روح صلوات، تحیت و اكرام است و روح سلام و صلوات مخالف با اذیت و آزار است.
آنگاه امام(ره) می نویسد: پس هر گاه كه بر پیامبر و آل او درود فرستادی و با زبان بر پیامبر سلام گفتی، پس مواظب باش كه با عملت او را آزار ندهی كه در این صورت قولت با عملت مخالف خواهد بود؛ زیرا اخبار بسیاری در مورد عرضه اعمال تو بر رسول خدا و ائمه علیهم السّلام وارد شده است.
حضرت امام (ره) از مخالف بودن قول و عمل به عنوان نفاق یاد كرده و می نویسد: پس تو چگونه می‏بینی آنها را اگر كه اعمال قبیح و معصیت از تو ببینند، و اگر كه در میان اعمالت ظلم و ستم بر شیعیان و عترت آنها مشاهده كنند، آیا این گونه اعمال موجب آزار و اذیت آنها نمی‏شود؟ و آیا چنین رفتاری در تضاد و مخالف با صلوات و سلام بر آنها نیست؟ از طرف دیگر اگر زبانت مخالف با عمل و قلبت باشد، این چیزی جز نفاق نیست كه باید از آن بخدا پناه برد.
اینك كه بهار صلوات آغاز می شود و دل های مومنان برای ورود به ضیافت الهی و ماه مبارك رمضان آماده می شود؛ جان های خود را با ذكر صلوات نورانی كرده و با قول و عمل بر پیامبر رحمت(ص) و خاندانش درود فرستیم و مراقب اعمال و رفتار خود باشیم تا با شفاعت رسول اكرم(ص) وارد بر ماه میهمانی خدا شده و فضیلت شب قدر را درك كنیم. (اللهم صل علی محمد و آل محمد)

موضوعات: سلام و صلوات بر ماه پیامبر رحمت  لینک ثابت
 [ 10:46:00 ب.ظ ]





12 دستورالعمل برای استجابت دعا

عقیق: خداوند در سوره ی غافر، آیه: 60 می فرماید: «مرا در جمیع مطالب بخوانید، تا دعای شما را مستجاب کنم؛ زیرا آن جماعتی که تکبر می نمایند و از عبادت من سرکشی می کنند به زودی با ذلت و خواری وارد جهنم می شوند» و در احادیث بسیاری از ائمه این امر نقل شده است که در مجموع مراد از عبادت در این آیه، دعا می باشد!

در روایتی در اصول کافی از حضرت رسول نقل شده است که: «دعا، حربه ی مومن برای دفع دشمنان است، عمود دین است که با آن دین مومن برپاست و نور آسمان و زمین است» و همچنین امام رضا (ع) نیز فرموده اند: «دعا از نیزه ی تیز کارگرتر است و دعا قضا را رد می کند، هر چند از آسمان نازل شده باشد و محکم گردیده باشد و بسیار دعا کنید، زیرا دعا کلید جمیع رحمت هاست و موجب دست یافتن به همه ی حاجت ها می باشد و به کرامت های الهی نمی توان رسید، مگر به دعا!»
با توجه به روایات ذکر شده به این نتیجه می رسیم که بر انجام دعا به خصوص در هنگام گرفتاری ها و مشکلات بسیار تاکید شده است و جالب است بدانید که دعا کردن نیز شرایط و آدابی مخصوص به خود دارد تا پذیرفته شود.

1- همدلی دل و گفتار
علامه محمدباقر مجلسی درباره ی این شرایط نخست به توجه کامل فرد در هنگام دعا تاکید می کند و می گوید در هنگام مناجات با خداوند، فرد باید با تمام وجود به دعا به سوی خدا بپردازد و این کار را با جهد و تلاش انجام دهد. از این رو در اصول کافی جلد 2 نقل شده است که حضرت علی (ع) می فرمایند: «چنین دعا نکنید که دل شما از آن غافل باشد، بلکه باید با جدیت و تلاش دعا نمایید» و در حدیثی دیگر فرموده اند: «خداوند دعایی را که با دل غافل از دعا همراه باشد مستجاب نمی کند. پس هرگاه دعا می کنید دل خود را با خدا همراه کنید و مطمئن باشید که دعای شما مستجاب خواهد شد.»

2- دعا، حتی در مواقع شادی و وفور نعمت
باید به این نکته توجه نمود که دعا صرفاً در مواقع گرفتاری و مشکلات نیست و این امر باید در سرتاسر لحظات زندگی جاری باشد به نحوی که در اصول کافی جلد 2 از امام جعفر صادق (ع) نقل شده است که: «کسی که پیش از نزول بلا دعا کند، چون بلا نازل شود، دعایش مستجاب می گردد و ملایکه می گویند: این صدای آشنایی است و دعای او را از آسمان منع نمی کنند و کسی که پیش از نزول بلا برای دفع آن دعا نکند، بعد از بلا دعایش مستجاب نمی شود و ملایکه می گویند ما این صدا را نمی شناسیم» و در حدیثی دیگر فرمودند که ملایکه می گویند: «پیش از امروز کجا بوده ای؟» و در حدیثی دیگر فرموده اند که: «کسی که می خواهد دعای او در هنگام گرفتاری ها مستجاب گردد باید در هنگام رفاه و نعمت نیز بسیار دعا کند.»

3- دعا باید همراه با عمل صالح و وفا به خدا باشد!
شاید بسیار دیده باشید کسی که از مخلوقی حاجتی دارد کارهای بسیار شایسته ای برای وی انجام می دهد تا آن فرد از کارهای او خوشش بیاید و حال این امر در مورد خداوند نیز صادق است و باید به این امر توجه نمود که هر کس بیشتر به درگاه خداوند عبادت کرده است دعایش به اجابت نزدیکتر است؛ چنان چه از حضرت رسول (ص) روایت شده است که: «دعایِ بی عملِ صالح، مانند تیر انداختن از کمانِ بی زه است.» و در روایتی به نقل از بحارالانوار جلد 93 نقل شده است که: «شخصی به حضرت صادق (ع) عرض نمود: حق تعالی می فرماید دعا کنید تا دعای شما را مستجاب کنم. ما دعا می کنیم ولی مستجاب نمی شود! پس حضرت فرمود: دعای شما برای این مستجاب نمی شود که، به پیمان هایی که خداوند در عمل به واجبات و ترک محرمات از شما گرفته است وفا نمی کنید. چرا که خداوند می فرماید: به عهد و پیمان هایی که به من داده اید وفا کنید تا من نیز به عهد و پیمان های شما وفا کنم و دعاهایتان را مستجاب نمایم!»

4- هنگامی که خدا را شناختید دعا کنید تا مستجاب گردد
یکی دیگر از شرایط استجابت دعا، کمال معرفت و شناخت نسبت به خداوند است به نحوی که در بحارالانوار در جلد 93 نقل شده است که: «جماعتی از امام جعفر صادق (ع) سوال نمودند که چرا هر چه ما دعا می کنیم، دعای ما مستجاب نمی گردد؟ و حضرت پاسخ دادند: زیرا شما کسی را دعا می کنید که او را نمی شناسید و در حدیثی دیگر از حضرت صادق (ع) نقل شده است که: «چون دعا می کنید گمان کنید که حاجت شما در خانه ی شماست» و این احادیث بیانگر داشتن شناخت نسبت به خدا برای پذیرش دعا می باشد.

5- مبالغه و الحاح
یکی دیگر از شرایط استجابت دعا، مبالغه و الحاح (اصرار و پافشاری) در هنگام دعا می باشد و از این رو در اصول کافی جلد 2 از حضرت رسول نقل شده است که ایشان فرموده اند: «خداوند رحم می کند بر بنده ای که با حالت الحاح (اصرار و پافشاری) حاجتی را از خدا طلب می کند؛ خواه دعای او مستجاب بشود و خواه نشود.» و همچنین از امام صادق (ع) نقل شده است که: «پروردگار الحاح کردن مردم را بر یکدیگر در سوال(درخواست) مکروه می داند و خداوند دوست دارد که از ایشان مردم هر چه می خواهند را طلب نمایند.»

6- یک دعای مخفی بهتر از 70 دعای علنی
از دیگر موارد شرایط دعا کردن و پذیرش آن مخفی دعا کردن است، زیرا دعایی که در خفا و پنهانی صورت پذیرد به اخلاص نزدیک تر است و از ریا دورتر؛ چنان که از امام رضا (ع) نقل شده است که: «اگر یک دعای مخفی به جا آوری، بهتر است از هفتاد دعا که به طور علنی به جای آوری!»
علامه محمدباقر مجلسی همچنین ذکر می کند اگر چنانچه فردی دارای حاجت بسیار بزرگی است با توجه به این که دعای خود را ناچیز بداند و بدون ریا باشد، اگر در مجامع دعا کند بهتر است؛ چنان که در اصول کافی جلد 2 از حضرت صادق (ع) نقل شده است که: «اگر برای پدرم حاجتی روی می داد، زنان و اطفال را جمع می نمودند و ایشان دعا می کردند و آنها آمین می گفتند و در حدیثی دیگر فرمودند: «دعا کننده و آمین گوینده هر دو در ثواب شریک هستند!»

7- بهترین زمان پذیرش دعا
بی شک رعایت نمودن بعضی از اوقات و زمان ها که توصیه شده برای استجابت دعا تاثیر بسیاری در برآورده شدن دعا دارد به نحوی که در اصول کافی جلد 2، از حضرت صادق (ع) نقل شده است که: «در چهار وقت دعا کنید: وقت وزیدن بادها، وقت گردیدن سایه ها، وقت باریدن باران و در هنگام ریختن نخستین قطره ی خون از مومنی که شهید می شود، و بدانید که درهای آسمان را در این اوقات می گشایند» و در حدیثی دیگر فرمودند: «دعا در چهار محل مستجاب می شود: در نماز وِتر، بعد از نماز صبح، پس از نماز ظهر و بعد از نماز شام.»

حضرت علی (ع) نیز درباره ی بهترین اوقات دعا فرموده اند: «دعا را در چهار وقت غنیمت شمارید: هنگام خواندن قرآن، در وقت اذان، وقت باریدن باران و هنگام ملاقات کردن دو صف برای شهادت» و همچنین از امام صادق (ع) در بحارالانوار جلد 93 نقل شده است که: «سه وقت است که حاجت بنده از خدا پوشیده نمی شود: بعد از نماز واجب، هنگام باریدن باران، و زمان ظاهر شدنِ معجزه ای از حجت های خدا بر روی زمین.»
در معانی الاخبار شیخ صدوق نیز از امام زین العابدین نقل شده است که: «حضرت فاطمه فرمودند: از حضرت رسول (ص) شنیدم که می فرمود: در روز جمعه ساعتی است که هر مسلمان در آن ساعت از خدا چیزی طلب نماید، خداوند به او اعطا می فرماید. گفتم: یا رسول الله! آن کدام ساعت است؟ فرمود: وقتی که نصف قرص آفتاب فرو رود…» و همچنین در اصول کافی جلد 2، به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل شده است که: «بر تو باد به دعا کردن در حال سجده، زیرا بنده در سجده از تمام احوال به خداوند نزدیک تر است.»

8- برای برآورد حاجت گریه کن، اگرچه به مقدار سر مگسی باشد!
از موارد دیگری که علامه مجلسی درباره ی پذیرش و استجابت دعا بیان می فرماید ابراز تضرع و زیادتِ مذلت و شکستگی در برابر خداوند است، چنان چه که از حضرت صادق (ع) نقل شده است که: «چون بدنت به لرزه افتاد و از چشمانت اشک جاری گردید، بسیار دعا کن، زیرا رحمت الهی متوجه تو گردیده و هنگام اجابت است.» و در حدیثی دیگر در اصول کافی جلد 2، از امام صادق (ع) نقل شده است که: «اگر از امری در ترس بودی یا در طلب حاجتی از خداوند بودی، پس اول خدا را به بزرگی و عظمت یاد کن، چنانچه شایسته خداوند است و صلوات بر محمد و آل محمد بفرست و حاجت خود را بطلب و خود را به حالت گریه درآور و سعی کن گریه کنی، اگرچه به مقدار سر مگسی باشد. پدرم می فرمود: نزدیک ترین حالت بنده به خدا، هنگامی است که بنده در سجده باشد و چشمانش نیز گریان.»

9- دادن صدقه قبل از بیان حاجت
به احتمال بسیار زیاد این امر را در جوامع فراوانی دیده اید که اگر چنانچه کسی حاجتی به درگاه فرد بزرگی داشته باشد، ابتدا نگهبانان و دربانان آن درگاه را خشنود می کند تا داخل شدن به نزد آن فرد بزرگ به آسانی برای وی میسر شود و نیازها و حاجتش زودتر برآورده گردد؛ و باید دانست، که به گفته ی علامه مجلسی دربانان درگاهِ خداوند، فقرا و مساکین هستند و باید پیش از طلب حاجت از خداوند، صدقه ای در راه این افراد داده شود. چنان چه که در اصول کافی جلد 2، از حضرت صادق (ع) نقل شده است که فرموده اند: «هرگاه یک نفر از شما بیمار شود، طبیب درخواست می کند و به او چیزی می دهد و اگر حاجتی به پادشاهی پیدا کند به دربانان او رشوه می دهد. پس اگر حاجتی به خدا دارید باید صدقه بدهید (تصدقی بکنید)، خواه کم و خواه بسیار باشد!»

10- دعا کردن در حق دیگران
یکی دیگر از مواردی که استجابت دعا را سرعت می بخشد دعای فردی دیگر برای دیگری است از این رو در اصول کافی جلد 2، به نقل از امام محمد باقر (ع) آمده است که ایشان فرموده اند: «سریع ترین دعایی که برآورده می شود، دعای مومنی است که غایبانه برای برادر مومن خود دعا کند. پس مَلَکی که موکل دعای اوست می گوید: آمین! و خدا به تو دو برابرِ آنچه برای برادر مؤمن خود دعا کردی عطا می فرماید.» و حضرت رسول (ص) نیز فرموده اند: «هر مومنی که برای مومنین دیگر دعا کند، خدا به عدد هر مومنی که فوت شده و به دنیا خواهد آمد، از اول تا آخر دنیا، مانند هر آنچه را که برای ایشان دعا کرده است، به او برمی گرداند، و خدا در قیامت امر می کند که بنده ای را به جهنم ببرند، پس ملایکه او را می کِشند و می برند و در آن حال مومنان می گویند: پروردگارا! این بنده در دنیا برای ما دعا می کرد. ما را شفیع وی بدان! پس خداوند ایشان را شفیع او می کند و به شفاعت ایشان نجات می یابد.»

11- حمد الهی پیش از دعا
از جمله آداب دیگر پذیرش دعا این است که خدا را پیش از طلبیدن حاجت، به بزرگواری و عظمتِ وجود و کَرَم ستایش نمایید و نعمت های ایشان را یاد کرده و او را بر آن نعمت ها شکر کنید و از این رو وارد شده است که بهترین دعا «الحمدالله» است. همچنین چون گناهان آدمی موجب محرومی از خیرات و سعادت است، باید پیش از دعا، از گناهان استغفار کرد، تا موجب رفع موانع شود، چنانچه مفضل به حضرت صادق (ع) عرض نمود: دعای جامعی به من تعلیم فرمایید و حضرت فرمودند: حمد الهی بکن؛ زیرا چون حمد الهی کردی، هر کس نماز بخواند، برای تو دعا می کند و می گوید: «سمع الله لمن حمده»؛ یعنی خدا دعای حمدکنندگان خود را مستجاب کند.»

12- صلوات، دعا را به آسمان می برد!
علامه محمدباقر مجلسی یکی دیگر از شرایط پذیرش و استجابت دعا را فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد می داند و صلوات را یکی از عوامل قبولی دعا می شمارد. همچنین است که از امام صادق (ع) نقل شده است که: «هر کس دعا کند و پیغمبر را یاد نکند، آن دعا بر بالای سرش می ایستد و تا هنگامی که صلوات نفرستد به سوی آسمان نمی رود.»
همچنین درباره ی اثر صلوات در «من لایحضره الفقیه» به سند معتبر نقل شده است که: «حضرت صادق (ع) به صباح بن سبابه فرمودند: می خواهی تو را چیزی تعلیم دهم که خدا به سبب آن، تو را از آتش جهنم حفظ کند؟ گفت: بلی!
حضرت فرمودند: بعد از صبح (نماز صبح) صد مرتبه «اللهم صلی علی محمد و آل محمد» بگو تا خداوند روی تو را از گرمیِ آتش جهنم نگه دارد.» و در بحارالانوار جلد 94 نیز از حضرت رسول (ص) نقل شده است که ایشان فرموده اند: «هر کس روز جمعه صد مرتبه بر من صلوات بفرستد، حق تعالی شصت حاجت او را برآورده می کند، سی حاجت دنیایی و سی حاجت اخروی!» و در فروع کافی جلد 3، نیز از امام محمدباقر (ع) نقل شده است که: «هیچ عملی در روز جمعه بهتر از فرستادن صلوات بر محمد و آل او نیست.»

موضوعات: 12 دستورالعمل برای استجابت دعا  لینک ثابت
 [ 10:42:00 ب.ظ ]