اهلبیت درفراق فاطمه تنهاست
ایجا … بیت الوحی است
واینجا بیت الزهرااست
ودیکر ازشور و نشاط
وبازیهای حسنین ، خبری نیست
ودیگر زینبب دخترچهارساله
شانه بدست، روبروی مادرنیست
اصلا مادرنیست !
مادر ، ایستاده نیست
مادر خندان نیست
خانه دیگرگلشن نیست
و… علی … تنها نشسته
در خانه ی دربسته
زانو بغل گرفته درفراق فاطمه
آری ، ریحانه نبی پر پر شد
جدایی افتاده میان شمع و گل و پروانه
و اینک ، ناباورانه علی
نظر میکند به دربسته خانه
آنهم چه دری، و…خاطراتی
روزی رسولخدابراین در، بوسه میزد
ودگرروز، خصم دون برآن لگدمیزد
روزی یتیم وابن سبیل بردرچنگ میزد
ودگرروز، بدصفتان برآن آتش میزد
و….
دری که ضریح بوسه فرشتگان بود
پشت آن درزهرا ناله میزد
و درآن هنگام
زهرافریاد وامحمدا میزد
اهریمنان از شادی خنده میزد
و علی بیاد می آورد که
چگونه دخت پیامبر را
درحضور شوهر میزدند
ومادری را دربرابر دخترمیزدند
و
مردم مرده بودند
آری اینک علی تنهاست
دلش خون زاشقیاست
وحسن بفکر غریبی
و حسین بفکرکربلاست
وزینب بایکدنیا
غم وغصه تنهاست
غلامرضا شهریاری
|
[پنجشنبه 1394-12-20] [ 10:52:00 ب.ظ ]
|