حدیث ظهور از امام حسين عليه السلام:
فى بَيانِ ما يَحدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ المامِ الحُجَّةِ عليهالسلام : وَ لَتَنزِلَنَّ البَرَكَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الرضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقصِفُ مِمّا يَزيدُ اللّهُ فيها مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتُوكَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّيفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّيفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِكَ قَولُهُ تعالى: «وَ لَو اَنَّ اَهلَ القُرى آمَنوا وَ اتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَيهِم بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الرضِ وَلكِن كَذَّبُوا»؛
در بيان آنچه هنگام ظهور امام زمان عليه السلام رخ مىدهد : بركت از آسمان به سوى زمين فرو مىريزد، تا آنجا كه درخت از ميوه فراوانى كه خداوند در آن مىافزايد، مىشكند. (مردم) ميوه زمستان را در تابستان و ميوه تابستان را در زمستان مىخورند و اين معناى سخن خداوند است كه: (و اگر مردمِ آبادىها ايمان مىآوردند و تقوا پيشه مىكردند، بركتهايى از آسمان و زمين به روى آنان مىگشوديم، ليكن تكذيب كردند)
مختصر بصائر الدرجات، ص 51
|
[یکشنبه 1395-07-25] [ 02:33:00 ب.ظ ]
|