کلمات قصار امام خمینی (انسان شناسى)
انسان عصاره همه موجودات عالم است. انسان يك موجود عجيبى است در جميع طبقات موجودات و مخلوقات بارىتعالى، هيچ موجودى مثل انسان نيست، اعجوبهاى است كه از او يك موجود الهى ملكوتى ساخته مىشود و يك موجود جهنمى شيطانى.
انسان يك اعجوبهاى است كه از هر دو طرف غير متناهى است: از طرف سعادت غير متناهى و از طرف شقاوت غير متناهى. مبدأ همه خطرها براى انسان خود آدم است، و مبدأ اصلاح هم از خود آدم بايد شروع شود. هر اصلاح نقطه اولش خود انسان است. انسان وقتى درست بشود همه چيز درست مىشود. راه مستقيم الهى است كه مىتواند انسان را از نقص رو به كمال ببرد. انسان تا آخر عمرش هيچگاه از شر شيطان و نفس مأمون نيست.
گاهى وقتها بلا براى انسان نعمت است، گاهى وقتها نعمت بلاست. شكم و نان و آب ميزان نيست، عمده شرافت انسانى است. شرافت انسانى به اين است كه در مقابل زور بايستيد. مگر عزت و شرف و ارزشهاى انسانى، گوهرهاى گرانبهايى نيستند كه اسلاف صالح اين مكتب، عمر خود و ياران خود را در راه حراست و نگهبانى از آن وقف نمودند. بزرگتر [ين] چيزى كه انسان اگر آن را داشته باشد «كمال بزرگ» دارد اين است كه حق را براى حق بخواهد.
به مجرد احراز اشتباه و خطا، از آن برگرديد و اقرار به خطا كنيد، كه آن كمال انسانى است. انسان كامل آن است كه آن چيزى كه از خودش صادر مىشود اگر باطل است، دنبال اين باشد كه اصلاحش بكند و ابايى از آن نداشته باشد كه اقرار به باطلش بكند. بشر تا در سايه مسلسل و توپ و تانك مىخواهد ادامه حيات بدهد نمىتواند انسان باشد، نمىتواند به مقاصد انسانى برسد.
طبيعى ساختمان بشرى است كه هرچه ستمكارى و ظلم و بىعدالتى در جامعه و ملتى اوج گيرد، به همان نسبت قوه مقاومت در ملت رشد مىكند. اين چيزى كه مطرح است در جنگ عدد نيست، آن چيزى كه مطرح است آن قدرت فكرى انسان است .
|
[دوشنبه 1395-02-06] [ 06:41:00 ب.ظ ]
|