 |
شعر ولادت حضرت زهرا(س)
ای همسر گرامی پیغمبر
ام الائمه فاطمه را مادر
تبریک جنّ و انس گوارایت
کامشب خدای داده تو را کوثر
این است نخل آرزوی طاها
این است میوة دل پیغمبر
این است جان پاک رسول الله
این است بر جمال خدا مظهر
این است آن سپهر که آینده
سادات عالمند ورا اختر
از منطقش صدای خدا بشنو
در صورتش جمال خدا بنگر
لبخند می زنند به رخسارش
سارا و مریم، آسیه و هاجر
برگیر رو نما ز رسول الله
تا بنگرد به صورت این دختر
تو هست خویش را به خدا دادی
حق هدیه کرد بر تو چنین گوهر
این گوهری که داد خدا بر تو
در مخزنش نداشت از این بهتر
این است بر رجال جهان بانو
این است بر زنان جنان سرور
انسیه صورت است و محمد خو
حوریه سیرت است و خدا منظر
در حیرتم که فاطمه آوردی
یا زاده ای پیامبری دیگر
خوانم خداش، نیست خدا راضی
گویم بشر بشر نکند باور
دُرَی که داشت، در یم رحمت جا
سیبی که بود، نخل خدا را بر
این است دختری که خداوندش
فرموده است، فاطمه اطهر
افضل ز انبیاست به جز احمد
برتر ز اولیاست به جز حیدر
با این همه رسول خدا بوسید
او را جبین و صورت و دست و سر
هم شخص مصطفاش مدیحت خوان
هم نطق مرتضاش ثنا گستر
انسیه ای که خواجة لولاکش
بگرفته چون کتاب خدا در بر
حوریه ای که پیش تر از خلقت
آغوش کبریاش شدی بستر
آرد نماز سجده به پای او
بر خاک بندگی چو گذارد سر
در زیر پای فضة دربارش
روح القدس گشوده ز هم شهپر
خورشید، بی فروغ تجلایش
چون آتشی است در دل خاکستر
چشمی که از خداش جدا بیند
گردد شعاع مهر در آن خنجر
جز مهر او نجوشدم از سینه
جز وصف او نرویدم از حنجر
جز ذکر او نگفته ام از آغاز
جز مدح او نگویم تا آخر
بی مهر او قسم به خدا هرگز
جنت به هیچ کس نگشاید در
پیغمبری نجات نخواهد یافت
بی دوستی فاطمه در محشر
بر خاک فضه اش نرسد هرگز
عالم اگر شود همه سیم و زر
با یک اشاره اش همگی سلمان
با یک نظاره اش همگان بوذر
متن اوامرش همه جا معروف
کل نواهیش همه از منکر
یک لحظه دل برد ز دو صد یوسف
چشم افکند اگر به روی قنبر
پای محب او به سر رضوان
جای عدوی او به دل آذر
شد یک تنه سپاه علی ، نگذاشت
یک موی کم شود ز سر حیدر
یک شهر با علی همگی دشمن
یک فاطمه بر او شده یک لشکر
صحرا و خانه و اُحد و مسجد
شد در حمایت علی اش سنگر
تا روز حشر بحر ولایت را
کشتی علی است، فاطمه اش لنگر
“میثم” بگیر درس ولایت را
زین مادر حسین و حسن پرور
|
[چهارشنبه 1395-01-11] [ 06:48:00 ب.ظ ]
|